kış kahvehanesi irkildi
buğulu camlar oynaştı
mazot karası tahtalar sarsıldı
gıcırdadı çatlaklar
telaşlandılar
helezonlaştılar dumanlar
karanlık bile saklayamıyor
kahkahalarla gülüyor gece
haramiler fink atıyor
gündüzler utanç içinde
ahiret hesabında dualar
toprak dam kerpiç duvar
oysa açlığı ıska geçmiştik altı çocuk
akşam öğünlerinden soğanlı bulgur aşı
anne
hep yaşamalıydın
tey binlerce yıllık söylemlerine ustaların oyuncuların
ve de odeonların tiyatroların
mermer sarmallarından ünlenen
biri beni fark etsin diyor gibi
güleç
içinde keskin burgu hançeri
yüzünde ışık yalancı
utanmadan anlatıyor bir kızcağız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!