Sabır ki ola her daim mihrabım
Hem sevabım ola hemi günahım
Yıldızlar yağarcasına düşlerim
Mandasında birinin
Paçasında ayağında
Eteğinde zil çalar sefil sefil
Yok olup gidenleredir serzeniş
bir yol tutturmuştum gidiyordum
usuldan inceden
mutlandıracak bir yerlere belki
resmedilmişçesine tablolarda
eskilerden sonu güleç
ulaşmadan daha umut bu ya
akşamın bir vaktidir
kapatırsınız kapınızı
o hengame
o şehri cümbüşane
hala dalar kulaklarınızı
evinize varmışsınızdır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!