Mehmet Nacar Şiirleri - Şair Mehmet Nacar

Duyguların dalında yedi renkli kelebek,
Zenginlikten çok üstün ulaşılmaz darlıktın.
İncinmesin diyerek özendiğim gül bebek,
Kaybetmekten korktuğum en değerli varlıktın.

Tanrı seni vermişken duyguları deliye,

Aşkın şarabını dudaklarından,
İçtikçe ömrüme ömür katıyor.
Menekşe kokulu yanaklarından,
Yayılan büyüye bülbül ötüyor.

Baharın renkleri hüsnünde gizli,

Vefalımın diyarından geçerken,
Selamımı verdiniz mi bulutlar?
İpek saçı rüzgârlarda uçarken,
Islatarak derdiniz mi bulutlar?

Hazırlayıp yaramızın emini,

Ne Suriye, ne Esed, ne Rusya, ne Putin’den,
Türkmenlere koşmayan Türklerden davacıyım.
Ne Rusun adisinden, ne Arabın itinden,
Sınırları aşmayan Türklerden davacıyım.

Bebekleri öldüren canavarın yolunu,

Karakolda patladı bombalar gümbür gümbür,
Askerin kolu bağlı teröristin tümü hür.
Kalan sağlar bizimdir, hükümet böyle yürür.

Şehitlerin ruhunu rahmetle anıyorum,
Acımasız terörü şiddetle kınıyorum.

Farkında olmadan düştüm yollara,
Sağ yanımda deniz sol yanım dağlar.
Sevdalı şehrinde karakollara,
Düşmüşüm içimde bir âşık ağlar.

Baktığım her yerde gördüğüm sensin,

Muhabbet mumunu ele yakmadım,
Aklında kalmasın, üzülme diye.
Çileli sırrımı canda sakladım,
Kimseler bilmesin, üzülme diye.

Yolunda ömürlük servet batırdım.

Hasretin hüznüyle baş başa bırak,
Gelmene gerek yok uzak dur benden.
Muhabbet bağında şeytana çırak,
Olmana gerek yok uzak dur benden.

Vefasız âlemde hayaller kurdum,

Düğünden bayramdan nefret ederim,
Bana yas donanmış hüzün gerekli.
Güller diyarına dargın kaderim,
Bana bahar değil hazan gerekli.

Acıda bulmuşum ömrün hazını,

Gözlerinden kalbe yedim bu serseri kurşunu.
Kurşunların baldan tatlı vur güzelim vur beni.
Ya bu sevda kumaşının kaç ömürlük arşını?
Vuslatının beş metrelik kumaşına sar beni.

Unutulmuş duygularım yeni baştan başladı,