Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Bi vê sibê hişıyarbûm
İro min re pir xweşe
Keça qemer ket nav rê
Xwe jî kubar dimeşe

Ken û bişirên keçê

Sen uzaklardayken günler bana gece
Geceler ban cehennemdi
Dipsiz kuyulardan
Sessiz çığlıklar
İçime doluyordu
Hele söyle kavgamın militanı

Kar yağınca tufan yapar
Rüzgâr yapar boran yapar
Evsiz, barksız yoksulların
Her anını zindan yapar

Kar yağınca şiddetlenir

Kaşı hilâlim, sen menekşem, lalemsin,
Cennetim, gülüm, bağım sıcak sevdamsın,
Gözleri sürmelim dili bal, şekerim…
Tebessümü sıcak, sen hep çiçeğimsin.

Mühür gözlüm, gözlerin zeytin karası,

Emek kutsaldır! zincir vurulmaz
Bize doğan kızıl güneş batmaz
Ey soysuzlar, densizler duyun bizi
Direnenler asla esir alınmaz

Yaşama can katan emekçi, işçi

Meş, meş dimeşe, ew keçika Kurdan e
Dêrê lê mîna gula heft reng e
Bi şara li serî, wek kulîlkan
Him pir çeleng û him jî pir şeng e

Ew keçika sûkê de digere

Merdin kızı Kürdün kızı
Müfrezeler sardı bizi
Kıyasıya direnelim
Faşist düzen görsün bizi

Köylü kızı Kürdün kızı

Ey bacım! Gülmüyor yüzün
Her anın, bir başka hüzün
Şu düzenden hayır gelmez
Devrim yolu ince uzun

Mixabin û mixabin nîvê Kurdan dixapin
Meqerne û komuran rûmeta xwe difroşin
Çavê wan jî têrnabe koma wan jî parseke
Kezeba wan biqete çima xwe naparêzin

Zehf rinde zehf jî başe nîvê Kurdan dimeşin

Tank paletleri altında ezilen uzanıp giden yollar
Yarası derin
Katledilen canlar
Kurşunlanan umutlar
Boşluğa düşen zaman
Yine ne tuhaf şeyler oluyor