Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Şu yüreğimde ki ateş sönmüyor
İçimi saran alevler dinmiyor
Saçlarımı ak, ruhumu dert sardı
Geçiyor ömrüm, gün bana doğmuyor

Alıp başını dörtnala giden, şu gözyaşlarımdan gayrı
Bana bir şey bırakmayan, içimden akıp giden
Sessiz çığlıklarım
Bu diyarda
Şu suskun
Şu acı

Yaşama kıyan, insan öldüren! Bir gün sende öleceksin elbet
Son nefesini verdikten sonra
Faşizmi kurmak için hayata saldıran
Seksen milyon
İnsanın kanına giren
Şansölye

Ka haya te li min heye?
Şefq û şemalê min heye
Hest û hêvyê gelanim
Gul, gulîstan li min heye

Warê gelan tim avaye

Dağlar dağlara yaslanmış
Gönül gönüle bağlanmış
Uyan gönlüm gayrı uyan
Kapına sevda dayamış

Topraklara yağmur yağsın

Haykırışlar dingin, gülüşler yalan
Patronlar kurt olmuş, ağalar sırtlan
Bu nasıl bir zaman, bu nasıl günler?
Dünyada halklardır, sersefil olan

Diller ahüzarda, yürekler yanmış

Hayat, çıldırmışçasına dayanılmaz, çekilmez acılarla dopdolu
Toprak dile gelsede
Gelmesede
Şafak ol düş, sabah ol düş, şu gözlerimin ufkuna

Sanma, bendeki şu yürek arsız karanlıkla, boranla barışık

Akılsızlık etme, yaşamın rahmeti olan ormanlara dokunma
Defter, kalem, saz, kaval, tabut
Hepsi ağaçtan
Ne kök sök
Nede dal kır
Kuşlara, böceklere

Hak, hukuk, adalet nedir bilmeyen
Ey adil olmayan zulüm ummanı
Sen ne istiyorsun şu yoksullardan?
Mutluluğa kıyan! Barış düşmanı
Faşizm canavarsın, uzuk dur bizden

Lodos olup, poyraz olup yüreğimde fırtınalar koparan
Ayları, seneleri kenara ittim
Bu gece
Seni sende yaşayarak
Geceye sığdırdım
Ömrümü