Damağı memede
Acısı yüreklerde
Bedeninde şarapnel kalan
Etleri paramparça
Çığlıkları zar-i fizan
Yanakları tanınmayan hale gelen
İşte böyle
Törpülenmemiş acılar
Sonsuz karanlığa gömülen
Zor yaşam, sınıflı toplum
Kağızman’ın kırsalında
Müfrezelerden kaçan
Hasbahçenin gülleriyiz, bülbüllerin diyarıyız
Temmuz ayın ikisinde ateşlerin içindeyiz
Biz yakıldık küllenmedik Madımak’ta tükenmedik
Alev, ateş, kızıl yıldız biz sönmeyen tek güneşiz
İnsanların kardeşiyiz, mürşitlerin yoldaşıyız
Bir karakışın son fırtınasında
Sırtlanların…
Homurtuları arasında
Kalan son nefesimle
Sana sarılmak istiyorum
Kan emici yarasaların
Bir yiğit için için gözyaşları dökerse
Ab-ı revan olupta dağı, taşı geçerse
Gözleri kömür gibi saçı zeytin karası
Bir güzelin ardına düşerse bekletmeyin
Bir yiğit elem, keder, alev, ateş coşarsa
Ez rebenok ez xizan, derdê min jî giran e!
Felek hat, li min qelibî, êş û jan jî li ba min
Ezê bêkes û xerîb, bextê min jî ne tu bext e;
Ez westiyam, betilîm, derd jî li min fetilîn.
Jiyana min bû boran, bihara min jî nehat! !
Ez dixwazim erdê me warê me hat bîra min
Min berhevkin, serhevkin derê dilê min vekin
Xerîbî jî tim kule wek gurekî xwîn xware
Dilê min de welat e nav de gora min vedin
Kurdîstan hat bîramin hûn qet mekin şîna min
Xuşe xuşa robaran û kanîyane
Leme lema germa nav hemû dilan e
Keda milê cutkaran û karkeran e
Tim pêl û pêl warê me de diheriqe.
Êdî qut bû hêdî hêdî şev diqede
Keçê were dînê were, demsal sare zivistane
Her der mije û dûmane dengê guran, wawîkane
Reşa minê qemera min; gula minê rûkena min
Baran barî çilk lê hûre, kirasê te pir zirave
Keçê were me derenge, nesekine derva sare
Darên gulan tim rindin, navberê wan helîne
Bêhna gulan jî wan tê derdorê wan şêrîne
Gava gul jî tev vedin, dibe kêfa bilbilan
Bihar xweşe gul xweşin koma wan jî rengîne
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.