Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Lê zerê por geverê mala me hemberê rê,
Rojane bendî teme, tu çim nehatî hê?
Min çavberda bejna te tu ketî nav dilê min!
Ez evîndarê teme zû were sebra min bê.

Amura porê te şe, porê te jî pir geşe…

Parmaklarından yıldızlar
Gözpınarlarından yaşlar
Dudaklarından ağıtlar dökülen
Savaş içinde her an ölümle olan
Umutlara koşan
Kürt kızı Evrim Demir’im ben.

Şafak koşsun sabaha artık bize gün doğsun
Karanlıklar yırtılsın vatan aydınlık olsun
Susmayın hep haykırın şu dağlar yankılansın
Yürüyün koç yiğitler zalimler bizden korksun

Ay çıksın bulutlardan memlekete nur dolsun

Kelebeğim narindir hep güzeldir, şirindir,
Kanatları rengârenk gökkuşağı gibidir,
Dokunmayın, tutmayın ardı sıra koşmayın
Aman canım çocuklar vallah o da canlıdır.

Kelebeğim çiçekte bir yıldıza benziyor,

Bizler proleter,işçi-köylü,yiğit emekçileriz
Nasır tutar ellerimiz, coşar akar alın terimiz
Bizler tarlada,fabrikada yan yana çalışanlar
Rotatifler açan, arpa-buğday eken, biçenleriz.

Bizler kadınlı,erkekli,genç,yaşlı emekçileriz

I saw Kurdistan
The mouth was full of smiles
Love your heart
There was freedom in his heart
Days it seems the sun, lit up on every side

Hasbahçenin gülleriyiz, bülbüllerin diyarıyız
Temmuz ayın ikisinde ateşlerin içindeyiz
Biz yakıldık küllenmedik Madımak’ta tükenmedik
Alev, ateş, kızıl yıldız biz sönmeyen tek güneşiz

İnsanların kardeşiyiz, mürşitlerin yoldaşıyız

Bir karakışın son fırtınasında
Sırtlanların…
Homurtuları arasında
Kalan son nefesimle
Sana sarılmak istiyorum
Kan emici yarasaların

Ne gündür ne de gündüz güneş doğmak bilmiyor
Her alan çok karanlık ayazda hiç dinmiyor
Çok emek sarfettik biz yol aldık yürüyoruz
Hem duman hem sistir göz gözü görmüyor

Biz köylü biz rençberiz hem eker hem biçeriz

Ah gençliğimi çalan zalim yıllar,
Ne ettin bana? Kapandı tüm yollar,
Ömrüm tükendi yüreğim de yandı,
Vah gözlerimin feri de kalmadı.

Ömrüm ölümün dönülmez yoludur,