Bahar mısın yaz mısın, can mısın canan mısın?
Güneş kadar sıcaksın, volkan mı yürek misin?
Şiirlerde, mısralarda ismin çok yazılı,
Gül, gülistan Kağızman ey Türkmen, Kürt diyarı
Ey Kağızman Kağızman bağ, bahçesi çayırlı,
Ne bahar ne yazım nede bir gülüm kaldı,
Kara kış tez geldi yine bu yollar dumanlı!
Sıla özlemi yüreğimi sardı ben yine yaralı;
Ne takat nede güç ve nede dermanım kaldı.
Yaş geldi geçiyor lâkin ömür kısa sıla uzak,
Oy keşke ayrılık olmasaydı
Şu yüreğimde yanmasaydı
Kınalı küçük yavru serçem
Bana gün ve yaşam kalmadı!
Döne döne şu baş ücümda
Bu sömüren düzende her yerimde bir yama
Böylesi bir devranda, yüreğimde bir kama
Kan akıyor her yerde, müsebbibi devlettir
Hak dedim hukuk dedim, beni attılar dama
Sırtımdaki bu kambur sistemin bütünüdür
Kimi devlete yaslanmış halkı soyuyor,
Vurmuş vurgunu almış yükünü gidiyor
Emeği aşıran tüm hırsız kodamanlar,
Şu rezil düzende yoksula laf ediyor.
Kimi patron-ağa olmuş kimi de bey,
Damağı memede
Acısı yüreklerde
Bedeninde şarapnel kalan
Etleri paramparça
Çığlıkları zar-i fizan
Yanakları tanınmayan hale gelen
İşte böyle
Törpülenmemiş acılar
Sonsuz karanlığa gömülen
Zor yaşam, sınıflı toplum
Kağızman’ın kırsalında
Müfrezelerden kaçan
Ve yine yeni Bir Mayıs! !
Özgürlüğün gelişi
Emeğin kavgası…
Beraberliğn,kardeşliğin
Sömürülenlerin
İşç,emekçi,köylü
Kaşlar kara o gözleri mühür
Bir canan gördüm yolu gönül
Zülüfler kömür,dişler mercan
Onüç,ondörtlük taze bir gelin!
Sunaboylu o taze esmer gelin
-
Ümmü Eymen
Tüm Yorumlarhakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.