Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Kadın ne mal ne çiçek ne güldür
Kadın ne ayak nede baştır
Kadın erkeği “vezir, rezil” de etmez
Öyle bir rolü, görevi de yoktur
Her doğuran canlı gibi bir annedir
Ama her anne emekçi, onurlu kadın olamaz

Oy deniz derin deniz
Dalgaların çok deniz
Bu yolculuk zor bize
Biz sahilde ineceğiz

Deniz,deryalar büyük

Pitika bedew tu Havînî gul û sosinî,
Qet megrî tu megrî li şevan û rojan
Tu germa li zozanan,hênikaya siban…
Bêhna nav kulîlkên war,welatê me yî..

Destê xwen venekişine li asîmanan;

Munzur hırçın Munzur asi özgürlüğün sevdalısı,
Hep alnında öpülesi çok güzeldir dağlalesi,
Çıktım geldim bu dağlara siz halkların çocuğuyum
İşçi yoksul köylü yoksul hiç bitmiyor dert, çilesi.

Bir sabahın ayazında kurşunların arasında,

Dayîkê ez qurban em rêwîyên rîya dûrin
Pêşberê me çiyane,newal,banî û kendalin
Megrî, daê megîrî ez gorî te û berbextê te
Bo xatirê doza me barê me bîne em herin

Dayîkê ez qurban em şoreşgerên welatin

Reşê,xweşê,qemerê
Xwîşkê Gulê,Edûlê
Dilovan û mihrivan
Dozvanê niştimanîyê.

Kew û kewok,xezalê

Hele bir dinle nazlı kuş
Kanatları yaralı kuş
Artık o sevda
O sevda çağımız değil
Unut artık geçenleri
Unut maziyi,unut eskiyi

Vuran derttir yıkan çile, yükselen acı çığlıktır
Bir dehşettir yaşam durdu, baştanbaşa hayat felçtir
Van’ı toz, toprak bürüdü deprem ağır hasar vurdu
Köyler harap evler yıkık çile üstüne çiledir

Gün ortasında dumandır vuran deprem ölen candır

Yüreğimde şahlanan acı,kederdir!
Yar yar çekip gitme bugün yerimidir?
Gönlümün sultanı elim,kolum,gözüm,
Neolur gitme sensizlik beni öldürür.

Benle acı,tatlı günler geçiren yar,

Üstümüze çöken
Lal bir şafaktır
Namluların gölgesinden
Mayın tarlalarına
Dingil bir zamandır mıhlamışlar
Dinmeyen nice acılar var