Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Dışarıda köpek, içeride kuş
Konuş konuşabilirsen konuş
Biri havlar, diğeri öter
Evdeki gürültü beter
Konsantrasyon çöker
Beynimi delik deşik eder

Güneş birazdan doğacak
Sabahın coşkuları ortalığa saçılacak

Benimse sabahın kör vaktinde
Aklıma gelen düşüncelerde
Felsefe gelgitlerde

Gözlerimi kapattım
Seste kulaklarım
Uzaktan
Yakından
Yalandan
Doğrudan

Düşün
Gölgesinde güneş

Hüzün
Ateşinde güneş

Hani dolapçı beygirleri olurdu eskiden
Birinin gözü kapalı, diğerinin gözü açık giden

Gözü açık olan, eğitilmiş, terbiyeden geçirilmiş
Beyni yıkanmış, sanki robot gibi yetiştirilmiş

Kaygan zemin
Hüzünlü vezin
Kendinden emin
Yürüyen benim

İki güne

Bekle
Gelecekle
Yetişmek ne mümkün?
Geleceğe

Yaşa

Kara gün dostu hayallerim
Gelip oturdu beynime, doluyor yüzeme sevinçlerim

Dünde hüzün vardı
Bugüne sevinç yağdı
Yarını umutlarım aldı

Konser,
Müzikle insanın
Duygu ile maddenin
Birleşerek bütünleştiği
Aynı duygu ve düşüncelerin
Yerden göğe, gökten yere

Bir damla gözyaşı için içim sızlarken
Savaş çığırtkanları gözyaşlarını çoğaltmanın peşindeler

İnsan aklını insana hizmet için kullanacakken
Hırsının kanadına binmiş, çıkarlarının peşindeler