Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Hey gıdı gıdı
Gel vıdı vıdı

Haberleri seyrettikçe
Hayretim vuruyor tepeye
Dilimde iki mısra

Sahilde oturmuşum
Denizi seyrediyorum
Bir ara yanıma
Bir çocuk geldi
Üstü başı perişan
Göz ucuyla çekinerek

Çıkarından bir taş attı
Deryadaki sular karıştı

Hinoğlu nasıl attı taşı?
Ta, uzaklardan fırlattı

Sana bir şey söylemeyeceğim
Bundan böyle kendime söyleyeceğim

Sevilmeden sevmeyi bilemezsem
Asla gereğince sevemem

Düzensizlikler içinde
Düzeni düzlemek için
Darbeleri bol ülkemde
Darbelenmiş düşlerimde
Darbeledim yalanlarımı
“Derin darbe” koydum

Gelir fikrime
Görüşteki özüme
Gerçeğin özünde
Gelen ayettir
Gelen düşüncedir
Gelen ideolojidir

Yapraklar sararırken
Mevsiminde yeşillerinin geleceğini biliyorum

Gökyüzünde bulut gördüğümde
Yeryüzünde, suların olduğunu biliyorum

Bir benim var bende
Bir benim var sende

Bendeki ben ile
Benim sendekiyle
Bir olur gerçekle

Kuş kafese girince
Daldım düşüncelere
Dışarıda özgürce
Uçarken hem de
Geldi girdi kafese

Akşamları doğurdum düşlerime, gün telaşından uzak, anılarla baş başa
Alıp başımı gitmek için karanlık düşlerimden, gecede özgün aydınlığa
Akıp giden zaman durmaz biliyorum, insan, insanlar kaybolup gitse de çağda
Altın vuruşla vururum zamana, düşlerimi, ilkelerimi yazarım ana

Kalem olur, inancım, bilgim, bilincim, kimliğim, onurludur, zaman ise, kaypak