Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

İnsanlar farklıdır
Düşünceleriyle
Davranışlarıyla
Ayrılırlar birbirinden

Kimi,

Hayatımda beni en çok tedirgin eden cümle
“Ben buyum, beni kabul edin böyle”
Niye?

Böyle diyenler kimi kabul ediyorlar kendi gerçeğiyle?

Düşüyordum
Düşe vurdum

Derindeydim
Dibe vurdum

Kalpte
Doğup büyüyen
Özgür düşünce
Söz olmaya doğru
Yürür bütün özüyle

İnsan,
Yeryüzünde yaşayan
Yaratıklar içinde akıllı olan

Vatan,
Toprak, su, güneş

Yakıştırmalar var üstüme
Yakıştırmaları düşüremem dilime

Yenik düşmüş sözler gelir üstüme
Yenik düşmüş cümleler kuramam idealime

Bir yol var
Her birimizin içinde
Yürümek isteyipte
Yürümeye cesaret edilmeyen

Bir umut var

Sayın değerli dostum
Ne var ne yok sorarsın
Bilmiyorum ki?
Nasıl başlayayım
Sağlıktan iyiyim
Çocuklarda iyi bilesin

Kelimeler biter
Edebin olmadığı yerde
Nasıl deme
Dipsizdir düşünceler
İkilemlerin ikileminde

Sıcak bir günün ortasında
Otobüs bekliyorum durakta
Durağa gelen bir beyefendi
Soruyor Bostanlı geçti mi?
Hemen biraz önce geçti
Tüh bekleyeceğiz şimdi