Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Sıkıntıyı sıktım
Suyunu çıkardım
Muzip günden kurtardım

Özgürleşti sıkıntı
Etrafı dolaştı

Baktım etrafa
Kendimi bilmeden
Kendime bakmadan
Başladım taşlamaya

Yağmur oldu taşlarım

Yaprakları susturdun
Nehirler kuruyor...

Toprak rengini yitirdi
Betonlar yükseliyor..

Hiç düşündün mü?
Bir insanın ömründe
Kaç can düşer öldürmeye?

Bak tarihe,
Öğünme, ağlama yerine

Karanlık çıtkırıldım
İkide bir şakıyor

İnsan algısına kurban
İkide bir yanılıyor

Bu gün üzerine çok söz söylendi
Yine birçok söz söylenecek şimdi

“Seni Mescidül haramdan
Mescidil aksaya götürmedik mi?
Sana ayetlerimizi göstermedik mi? ”

“İnsana insanı öldürmek yasaklandı
İnsan insanı öldürmeden duramadı
İnsan kan dökerek şan, şöhret kazandı”

Düşman üretmeden yaşayamayan
Ancak düşmanlarıyla yaşayan

İnsanlar farklıdır
Düşünceleriyle
Davranışlarıyla
Ayrılırlar birbirinden

Kimi,

Akil
Ak il
Niye adil değil?

Savaşı değil barışı
İntikamı değil affı

Dün anılarımı kırıp döktüm
Bütün dertlerimi sokaklara döktüm
Üç kuruşluk ömürde, beş kuruşluk caka sattım
Sözlerimi bir oraya bir buraya dağıttım

Elime çok şey geçti zannederken