Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Yağmurlar arkası
Gün ortası
Güneş altı
Deniz havası
Kokular topraksı
İçim burkuluyor

Ah dostum “felsefenin çivisi çıkmış” diyorlar, asla denilenlere aldırma
Aklı kıtlar “dünyanın çivisi çıktı” diyorlar ya, yalan, onlara da inanma
Akıl, mantık, irade, tuş olmuş çıkara, çıkarlar çıkmış Kaf dağına, ayyuka
Asillik, iyilik pazara düşmüş, beş para etmiyor, kelepir mallar, tu kaka

Acele kan aranıyor, şöyle asilinden, bulunmaz Hint kumaşına dönmüş ya

Korkularımı itiraf etmek
Ne zor şeymiş?
Anladım ki tüm cesaret gösterilerim
Bilinçaltında korkularımın gösterisiymiş

Korku / cesaret arasında

Doğaya ve hayata
Beş duyuyla bakmakla
Akıl ile bakmak arasında
Veya Kalp ile bakmak arasında

Fark var mıdır?

İdeal sözler söylemek kolay
Peşinde yürüyebilmek olay

Akıl özgür, hayalleri sınırsız
Dilin kemiği yok, söylemleri sınırsız
Ayaklar ketum, hayalleri yeryüzüne indiremez

Kalabalıkta sohbet vardı
Oturdum dinlemeye başladım
Kırk yaşlarında biri
Anlatıyordu başından geçenleri
Sohbetin sonuna rastladım
Dinledim final sözleri

Oturmuş televizyonun başına
Bir belgesel seyrediyorum
Belgesel bir bakış tutuyordu
İkinci dünya savaşına

Önce Avrupa İmparatoru

Güzeldir denizlerin üstünde
Seyretmeye doyum olmaz

Çirkindir insanların sözlerinde
Çekilmeye tahammül kalmaz

Duvarların içinde
Kapıların gerisinde
Örtülü perdelerde

İçlerimizde aydınlık
Dışımızda karanlık

Sımsıkı hayat kavgasında
Uğruna verilen insanlıkta
Çare var mı suçlamalarda?

Suç, suçlamakla kapanır mı?
Umursanmaz söz çakılır mı?