Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

İçime ve dışıma
Dönük insanlığıma
Onur arıyorum
Tedirgin olmayan
Yüzüm olsun istiyorum

Kural yasakla zararlıyı
Eni konu korumak insanı
Nizam kılmak insanlığa
Delinin işi midir acaba?
İnan şaşar akıl burada
Ne kadar zararlı varsa

Mihengi bozuk usta
Üryan dolaşır hayatta
Serpilir sera serpe
Lal dili çözülür riyaya
Üzümden şaraba
Mantıktan çıkara

Yetiş ey can, bekliyorum
Aydınlıktan sesleniyorum
Şüphelerden uzakta seni
Alıp umuda koşmak için
Mavilikler nazarlı ümide
Aydınlıkta yürümek için

Köşelerde oturmuşlar
Silahları kuşanmışlar
İnsanlığa ateşteler
Çıkarcılar gülüşteler
İstismarcılar yürüyüşteler
Düşünenler düşünüşteler

Sevgi, saygı, paylaşım

Sevgi yaratandan
Tüm yarattıklarına
Uzak kinlerden
Uzak düşmanlıklara

Gülmek/ağlamak
Birbirine benzer
Mimikler aynı
İkisinde de
Gözyaşı var
Duruma göre

Yenilir yutulur düşünmek gerek her an
Adam akıllı düzgünce şeyler söylerken
Nice olaylar geçer hayatta yaşarken
Lakırdıları atarak gerçekleri dinlersen
Islık çalan rüzgarcasına yalan fısıldarken
Şeksiz şüphesiz gerçeği bilmelisin sen

Aklımı seyrederim düşüncede
Hesap / kitap yapar kendince
Duygulara yer vermez özde
Hesapları çıkarınadır genelde
Yanılsa da hükümlerinde
Pişmanlık duysa da geçmişine

Kimseyle hesabım yok benim
Hesabım sadece kendimle
Yürüyorum inandığım yolda
Gelsin gelmek isteyen varsa benimle

Yolum, zordur, çetindir biline