Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Bir müziğin içine düştüm
Altı götürdü beni
Sildi süpürdü beni
Duygular harmanında
Büzüştüm,
Büzüştüm,

“Nasıl bilirdiniz? ”

Soruya muhatap olmamaya çalışıyorum
Çünkü asla yalan söyleyemiyorum

Nasıl bilmenin sırrını kavrayamadım

“Düzenin düzenliliği kadar,
Düzensizliğin düzen olduğu dönemler vardır”

Tıpkı yerçekimi ile
Merkezkaç kuvvetinin buluştuğu yerde
Kurulur dünyada birçok şey dengede

Kısa şiirler yazamaz oldum
Kendimi şiir deryasında buldum

Bir nokta iki vuruş
Sözün değeri yok iki kuruş
Aranıyor olması gereken duruş

Gizliliğin gücüne inananlar
Düşüncelerini ve eylemlerini gizleyerek var olurlar
Açıklık her zaman zayıflıktır
Açıklıkta duranın hakkı sanki tokatlıktır
Her gelen vurur
Vuranlarda gurur

Düştü aklıma
Perişan oldum
Karabasanda
Kayboldum! ..

Ne arsızım ben

Sığma gönül hiçbir yere
Git gidebildiğin yerlere
Gir girebildiğin kalplere
Uyma sen bencillere
Onlar isterler kendilerine

Dudaklar çatlak
Gözler patlak
Bakıyor
Şaşkın

Gelip geçmek

Fırsat derin bir aşk
Her zaman düşmez ne yapsak
Güneşi hep doğuyor görüyorum
Karanlıkta yaşıyorum

Akıl çoğu zaman tutsak

Duvarlarım var benim
Özü iki tanedir bilirim
Biri tabularım
Diğeri dogmalarım

Doğarken seçmediğim