Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Mehmet Çoban

Asırlar öncesinden, asırlar sonrasından
Lüks yaşamların sorumsuzluklarından
Lakırdıları bırakıp gerçek hayattan
Ayna tutup kendime baktığımda
Hadi be dedim kendi kendime
Aynada hoş görünmedim gözüme

Devamını Oku
Mehmet Çoban

Sakın insanlar alınmasın
Bir muhabbet kuşuyla konuşmak
Veya bir köpekle konuşmak
İnsanlarla konuşmaktan daha iyi gibi darılmayın

Bir kuşun baba dediğini duymak

Devamını Oku
Mehmet Çoban

“Uygulama sırası gelmeyen ne çok hayaller kurdum
Kurduğum hayallerin birçoğunu unuttum”

“Baharım sensin”

Hayalimin

Devamını Oku
Mehmet Çoban

“Dikkat köpek var”

Bu uyarı neyin ifadesi?
Bir sevginin mi?
Bir korkutmanın mı?

Devamını Oku
Mehmet Çoban

Karıştı dost düşman,
Ortalık toz duman,
Kim dost kim düşman,
Düşünen olur pişman,

Yoktur sapkınların,

Devamını Oku
Mehmet Çoban

Egemen kabullere inanmak insanı rahatlatıyor.
Egemen kabullerin dışına çıkmak insanı kanatıyor
Babam “el ile gelen düğün bayram” derdi.
Ülkemin egemen kabulleri belli

Ülkemin genel kabullerine bir bakınız

Devamını Oku
Mehmet Çoban

Altımdaki koltuk sallantıda
Gözlerim ekranda
Kulağım televizyonda
Aklım sanal konuşmada
Beynim sarsıntıda

Devamını Oku
Mehmet Çoban

Yakıcı sıcaklıkta
Kaybolur bir damla
Her taraf suya doyar damlalarla

Oysaki bir damla yerine
Boşansaydı sular gökten yere

Devamını Oku
Mehmet Çoban

Sıkışmış günler
İki dudak arasına
Bıçkın sözler
İnsan kulağına

Sağır

Devamını Oku
Mehmet Çoban

Söz dokundu, kan
Dil okundu, revan

Yıldız düştü yere
Güneş yazıldı deftere
Her şey üç kelime

Devamını Oku