Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Sevgin kalbimin özüne
Damlayışı nasıl bilmece?

Akıl gidiyor görünce
Kalmadı muhakeme bende
Hey neredesin sevgili irade?

Hafiften esinti
İncecik bir sesti
Kalpten koptu geldi
Sımsıcak bir sevgi

Seni beni sardı

Tilki bakışlarım yok benim
Bıyık altından gülümseyişlerim
Çalışmaz aklım arkadan vurmaya
Düşüncelerim açıktır, serilir ortaya
Yaralarım eskiden çok kanardı
Gocunurdum yaralarıma dokunur diye

İp sordu
Boynuna dolandığına:

Söyle, suçun ne?

Tepede birleşen

Gün devrildi
Gecenin yarısına geldim

Düşünceler
Düşünceler
Üzerime çöktü

Sözü, sözlerimi
Niye uzatıyorum ki?

Gecenin gündüze
Gündüzün geceye
Döndüğü gibi

Kendime geldiğimde
Kandırılmışlığın
Yalanlarla, bugüne gelişimin
Acı duygularıyla, uyandım

Gördüğüm eğitim

Sana
Doğanın en yüksek yerlerinden

Coşkunun
En kuvvetli yerinden
Yüreğimin ta derinliklerinden

Ben’ler kör olup
Bencillik tavan yaptı

Akıl / mantık sır olup
Umarsızlık gerçeği yaktı

Yol (02 - Batıya doğru…)

Batı dün Avrupa idi
Bu gün Amerika eklendi

Geçmişte batıcılık/batıcı olmak