Savurmalı beni rüzgâr pembe bulutların üstüne
Bulutların rengini gökyüzünde görmeliyim.
Yağmurlarla yağmalıyım mavi denizlere…
Karışmalıyım mavi dalgalara…
Atmalı dalgalar kıyıda bir ağcın dibine beni…
Bir ağacın dibinde damlalar gibi ölmeliyim…
Denizleri bile yanıltır acılarım,
Dağlardan daha yücedir dertlerim.
Bir sendin sevilen ve sevenim.
Yokluğunda senin,yandı hayallerim.
Çöl acılarıyla çürür bedenim.
Yine de seni arar günahkâr gözlerim;
Sen farklısın
Sen kimseye benzemezsin
Sen çok özelsin
Yüreğim gibi sıcak,
Yaşadığım şehir kadar güzelsin!
Evde yalnız kalmak ne güzel!
Seviyorum yalnızlığı.
Kendimle konuşuyorum.
Umurumda değil,
İsteyen velî desin,
İsteyen deli…
Otlar koyun otlakta umursamaz fakat;
Bilmez,otlağın sonunda kesilir,bir kasap vardır.
Eline geçse bir fırsat,önüne gelene atar tokat;
Fakat düşünmez,ötelerde görülür bir hesap vardır.
Dünya denilen bu iki kapılı handa,
Her yağmurdan sonra
Gözlerinin içinde oluşan gökkuşağını,
Her baharda
Gözlerinde biten kır çiçeklerini,
Bulutlar dağılınca
Gözünde parlayan ayı,güneşi,yıldızları,
Gözüm gölgesinde
Kulağım ayak sesinde.
Daima kapıya nazırım.
İster ay sonunda,ister ay başında
Ne zaman gelirse gelsin Azrail,
Ben hazırım.
Deli gönlüm benziyor dizginsiz bir ata
Koşuyor,koşuyor aşk peşinde dörtnala
Ne söz dinliyor,ne de bakıyor nasihata
Dilerim sürçmez ayağı, menzile beş kala!
Gemi azıya alan bu deli,bu azgın at,
Bir haksızlık olduğunda
Cezbeye tutulmuş derviş gibi titrerim
Hoşgörüm yoktur asla bunda
Tutamam kendimi,aslan gibi kükrerim
Hak deyince akan sular durur
Hayat,uzunca bir cümle;
Giriş,gelişme,sonuç bölümünden oluşan
Kısacık bir hikâye…
Her hikâyenin bir başkahramanı vardır:
Bazı kahramanlar giriş bölümünde veda eder hikâyeye
Görmeden gökyüzünün yedi rengini.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!