Mehmet Bicik Şiirleri - Şair Mehmet Bicik

Askerde şafak karalarken,
Yaralı gönlümü çaldı, liselim…
Yalnızlıktan sıkılıp dost ararken,
Sisli dünyama daldı liselim…

Gözleri vardı fal taşı gibi,

Yazdığım kahırlı, sitemkâr sözlerle,
Kâlbini kırmak değildi maksadım…
Resimlerine bakınca yaşlı gözlerle,
Sana haksızlık ettiğimi anladım…

Pişmanım seni çok üzdüğüme şimdi,

Lâlelerden Menekşe’ye kaydı sevgim.
Uzaklarda şimdi gönülden sevdiğim…

26 Nisan 1997 Ş. Karahisar

Beydağı’na indi karlar,
Mavi gözlüm nerdesin sen? ..
Dünya bana geliyor dar,
Pamuk yüzlüm, nerdesin sen? ..

Yüzüm artık gülmez oldu.

Dertle, gamla dolunca gönlüm,
Yaşamayı ben anlamsız bildim…
Acıyla, kederle geçince ömrüm,
Mutlu olmayı aklımdan sildim…

Gurbette vakit geçireyim derken,

Ben garip, sen çaresiz.
Elimiz, kolumuz bağlı..
Doğuştan ikimiz de kadersiz,
Mutluluk yolumuz bağlı..

Gökyüzü değil, bahtımız kara.

Neden mektup yollamıyorsun diye sorma,
Kuş uçmaz, kervan geçmez yerdeyim anne..
Niçin üzüntülüsün, kederlisin diye sorma,
Kesem yine boşaldı çok dardayım anne..

Annesiz, babasız biter mi bu gurbet?

Çok üzdün gönlümü,
Aklımdan çıkmaz sözlerin..
Geçse de uzun yıllar,
Boş hâlâ kâlbimde yerin...
Issız gecelerde
Apansız rüyama girersin..

Sevemedim buraları,
Bulamadım araları,
Gel gidelim buralardan,
Unutalım sevdâları…

Gelen vurur, giden vurur.

Şâhit olsun güneş ve ay,
Sevmeyeceğim başkasını…
Hedef alsa ok ve yay,
Sevemem ben başkasını…

Yârenlerim ağlasalar,