Mehmet Bicik Şiirleri - Şair Mehmet Bicik

Aradım diyâr diyâr ilk yârimi,
Harcadım bu uğurda bütün varımı,
Ayaklar altına alsam gurûrumu,

Yine bana döner misin?
Seni seviyorum, der misin?

İstediğini yapan, istemediğiyle karşılaşır.
Bir hayat kuralıdır bu, böyle biline…
Tertemiz bir hayat sürerken, sonra şaşır.
Sahip olamamak zormuş eline, diline, beline…

Nefsine ipi kaptıran, kurtaramaz ne yapsa.

Dönmemek için sana geri,
Yaktım gemileri bir bir…
Uykusuz geçirdiğim geceleri,
Sana yazdığım şiirler bilir…

Talih kuşu konarsa başa,

Gönlüm,
Son demini yaşar şimdi…
Yapraklar değil,
Umutlarımdı sararan…
Gökyüzü değil,
Yarınlarımdı kararan…

Ümitle söylenen sevdâ türküleri,
Sevgililerin gönlünde taht kurar…
Annelerimizin, bacılarımızın dilinde,
Hasret türküleri lezzet bulur…

Bizi karlı dağlar ardına götürür,

Günlerce
Aç, susuz,
Uykusuz kaldığın
Oldu mu hiç?
Geceler boyu
Uyumamayı,

Ben
Böyle değildim,
Bir zamanlar..
Bir kızı
İlk defa gördüğümde
Âşık olmazdım

Lâle, menekşe ağladı,
Yüreğimi dağladı,
İçerimi dert bağladı,
Ben yârimden ayrılınca…

Bülbüller hiç ötmez oldu,

Vefâsızsın hem de âdi, maskara!
Bulamıyorum seni anlatacak kelime…
Depresyondayım düşünüyorum kara kara,
Gülüyor insanlar ağlanacak halime…

9 Aralık 2001, Burhaniye

Olan oldu.
Vâde doldu.
Ayrıldı yollarımız...

Dileğim senden: