Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

Neye nefes veren sevda
Sazıma ses veren sevda
Yarama es veren sevda
Yüreği kor eden sevda

Kışı bahar eden sevda

Yılanın yavrusu olmaz mı yılan
Bin yalanın tohumudur bir yalan
Nefsin olmuş da sevdana düşman
Dostlar saçın başın yolmuş bak hele

Ölümü öldürmek sevgiyle olur

bereketlidir yediveren bir gülden
aşağı baksan yeşil
yukarı baksan tozpembe
bire bin verir her öpücük..

Allah sevdanızı vere e mi..

Balı acıya katmışım
Ekşi tatlı mayhoşum ben
Yürekte tüfek çatmışım
On iki ay sarhoşum ben

Altın iken pul olmuşum

GÖNLÜNÜ GÜNEŞE TUT

Zulüm baharın muştusu mu yoksa
Kan damlar uçan kuşlardan
Yolumu yönümü yitirdim
Bana Das Kapital’i

Onlar ki yoksula cömert
Puşta puşt
Sevdası sevda
Yiğide mert
Onlar ki
Kavgada cesur

PEH, PEH! BÜYÜDÜK GÜYA!

Sahi
Öyle gonca öyle filiz
Zemzem suyundan temiz
Çiçek gibi gülerken biz

ÖYLE BİRİNİ SEVİN Kİ

öyle birini sevin ki
han olsun,
hanım olsun
öyle birini sevin ki

SAF DURUN ANNELERİN NİNNİLERİN ARDINA

çocuk bakışları menevişlememişse
her fotoğraf siyah beyaz
her resim eksik
her nehir gözsüz

GÜNEBAKAN ÇİÇEKLERİ

günebakan çiçekleri gökyüzüne aşık
islere kurumlara inat
günebakan çiçeklerinin tek sevdası var, ışık
bakışlarında kahkaha atar hayat