Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

Aşkın su alıyor
Batıyorsun güzelim
Kıyılar çok uzakta
Çığlığın duyulmaz
Farelerin terk etti gemiyi
Artık yalnızsın.

AŞKA ÇOK ŞÜKÜR

çok şükür havaya suya
gecede yıldıza aya
bizi var eden toprağa
canı yar eden sevdaya çok şükür

Hasreti acıyı gül suyunda yuyup
Aşk diye sundular iç içebilirsen
Su yürürken dalın yaprağını yolup
Ateşe verdiler aç açabilirsen

Sıla aramadım Leyla yeter diye

AH BENİM HER BAHAR SEVDALANIŞIM

Bir yaban gülüyüm yaylada hani
Dalıma damlalar bülbüller tüner
Beklerken seheri su sesi ninni
Gönlüme göz kırpan yıldızlar iner

EĞLEN SEN ÖĞRENİSİN SEN DE SEVERSEN


Kalleş değilem
Başı boş değilem
Kapına gelmişsem

ELDE KALDI PİK PAPAZI

ulan bu nasıl endaze
nasıl terazi
bu nasıl kumar
bu nasıl yazı

DÜŞÜMDEKİ KIZ

Düşümdeki kız
Aydan
Düşümdeki kız
Nurdan

Sen seversin sever mi ki
Gülüşünü sayan gönlüm
O yanmaya değer mi ki
Döktüğün yaş ziyan gönlüm

Dilenmeden verdi mi hiç

düş alıp gülüş satan genç
Yoluna döşenen cam kırıklarına
Bir fakir gibi bas da geç
sırılsıklam yalnızlık mı
sırılsıklam aşk mı
söyleyen söylesin sevdanı sen seç

Çocuk oldum beş yaşında
Hilal oldum yar kaşında
Nefsim musalla taşında
Seni düşünürken canan

Diken alır gül satarım