Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

BİR YAYLADA TÜRLÜ ÇİÇEK AÇMAZ MI

Bir yaylada türlü çiçek açmaz mı
Bir pınardan nice canlı içmez mi
Şahin bülbül aynı gökte uçmaz mı
Nedir bu ayrılık nedir bu zulüm

BİR DAMLASI BİN ÇİÇEKTEN ALINIR

Bir damlası bin çiçekten alınır
Biz yaparız yağmalanır balımız
Kan emeğim eloğlunca çalınır
Riya ile sarpa sarar yolumuz

GÜZ GÜLLERİ GİBİ AÇ DA GEL NE OLUR

Sarardı yaprağım belli ki sonu
Güz gülleri gibi açta gel nolur
Sayılı nefesim bitirdik yolu
Göçmen kuşlar gibi uçta gel nolur

HOYRAT ELE DÜŞEN SOLAR DA GİDER


Hoyrat ele düşen solar da gider
Gonca olsa nolur gül olsa nolur
Kadir kıymet bilmez yolar da gider

HOYRAT VURMUŞ KÖYÜ
HALLER PERİŞAN

Eskiler kalmamış göçüp gitmişler
Yalayıp yaşamı geçip gitmişler
İyi kötü yolu geçip gitmişler

GÖZÜNÜ SEVDİĞİM DÜNYA

Kanım donar gidişine
Gözünü sevdiğim dünya
Belâ olma git işine
Gözünü sevdiğim dünya

GONCA İKEN DERİLDİK BİZ

Yoksul olduk yok sayıldık
Dişlilerde ezildik biz
Aç gezdik de tok sayıldık
Kuşa kurda verildik biz

KIRIK KANADIMLA GELSEM ÇALINA

Kırık kanadımla gelsem çalına
Bir yuva yapmaya dal verir misin
Desem ki bunlar da aşkın içinde
Bülbül olup konsam gül verir misin

Öyle eli duşuna
Öyle bulanıkta, siste.
Kasılıp
Titreyip durma öyle
yarıcanlı yarı hasta
Öyle kıvranıp durma,

NE DEMEYE YARATMIŞLAR GURBETİ

Ne demeye yaratmışlar gurbeti
Karnın doysa yüreciğin aç olur
Bilmiyene nazlı yârin hasreti
Gariplerin gözyaşları suç olur