ŞU ANADOLU KADINLARI VAR YA
Şu Anadolu kadınları var ya
Yüzleri gül
Yürekleri gülüş
Her yanı sevda
TURNAM NE AĞLARSIN
Turnam ne ağlarsın yare mi küstün
Ağlaya ağlaya yola mı düştün
Bu sevda yüküyle dağlar mı aştın
Yolların kesildi zora mı düştün
ELLERİMİ KANATIR CAM KIRIKLARI HAYATIN
Pencerelerinden alev fışkıran
köşke bakarak
İki çocuk çocuk gülüyordu
kasıklarını tutarak
GÖZLERİM SÜRGÜNE DEĞER
kopup köklü kayalardan
kimimiz kum olduk
yosunlarımız parça parça
kimimiz döndük taşa çakıla
BİR SELAM VER
Bir selam ver dağa taşa
Gökyüzünde uçan kuşa
Bir bak hele şu gülüşe
Dökülmeden bir selam ver
MAVİDİR ÇOCUKLARIN DÜŞLERİ
Bir dolu
Mavi çizdi çocuk
Dağ mavi
Deniz mavi
Gök mavi
ღ NELER KAYBETTİK NELERİ♥
ღ Nasıl devran bu ne zaman
ღ Neler kaybettik neleri
ღ Mürşidimiz şerri şeytan
ღ Kan içindedir elleri
Of of of aslan yiğit
Yastığa da yaslan yiğit
Ekmeğine el koymuşlar
Yatağında köslen yiğit
İskarpini rugan deri
BİR PROBLEMİM VAR ÖĞRETMENİM
AMA SEN DE ‘YOKSUN’ Kİ!
Bir problemim var öğretmenim.
Kaç bilinemeyenli bir denklem bu.
Yasak gibi
Beğeni ile okuduğum
güzel şiirdi. Tebriklerimi iletiyorum sayın şiir dostu.
kalemine sağlık Sn Nazik hoş bir şiir okudum yüreğinizde sevgi daim olsun ben PERİHAN PehLİVAN antoloji karmaşası devam edyor her yorum yazışımda başkasının adı çıkıyor bugünde sebahattin Kömürlü oldum işte.
Genis bir renk yelpazesi sunan güclü bir uslup
tebrikler