Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

DOLAŞTI YOLUMUZ ÇÖZÜLMEZ ANNEM

Bu yol kolay değil uzun erimdir
Varsıllar yoksula üzülmez annem
Diyorlar ki elbet Allah kerimdir
Zulüm zor görmezse bozulmaz annem

Bakın şu dünyanın geldiği hala
Viraneye dönmüş şehir misali
Ağu katar arı yaptığı bala
Cahile minnetin zehir misali

Kimi güz yaprağı gibi savrulur

BEKLE GELİRİM

Sanırsın ki zemheri
Sanırsın ki
Öldürecek bu şehrin kahrı
Boğacak seni havanın zehri

BU BÜYÜKLERE BİR MASLALDIR.

Bilge bir adam yola çıkmış şöyel bir insanları görmek istemiş. Bakmış bir meydanda yüksekçe bir gübre yığınının üstüne bir adam çımış; altında bir sürü adem ona biat etmiş, yönü ona ibadet ediyor. ‘Yat! ’ diyor yatıyorlar; ‘Kalk! ’ diyor, insanlar da sürü halinde kalkıyor. Kimseden kuru kuruya niye yatalım, niye kalkalım deyip bir sorgulayan yok.. Kimsi ‘vatan’, kimisi de ‘İslam sizinle gurur duyuyor! ’ diye, zıplayıp çığırışıp duruyor. Bir anlam verememiş yoluna devam etmiş.

Yolda ulu bir ağaca rastlamış. Öyle büyük bir ağaç ki kim bilir kaç yıllık. Gövdesinde kaç sevdanın, kaç kavganın izi, kaç ihanetin yarası var.

BELLİ Kİ BU KÖYE BİR DELİ LAZIM

Zurna gibi perdesi yok gayda yok
Cahile bir eli sopalı lazım
Anladık ki akıllıdan fayda yok
Belli ki bu köye bir deli lazım

BİLİRİM

Bilirim
Kavgasız kusursuz bir dünya
Gülsüz dikensiz bir sevda
Esirin olup da seven

ADAMIM

Herkes seviyor seni
Ama
O sevmezmiş
Öyle mi

Güzelliğin dile destan
Niceleri oldu hastan
Tarih ettin hainleri
Ne şah taktın ne de sultan

Çalışana yaren oldun

ANILAR ANILAR
SALINCAKTA SALLANIRLAR

Anılar anılar anılar
Kimi
Kulağında küpe

BUNDANDIR İŞTE DÜZENE DİZGİNE GELMEZLİĞİM

şöyle başımı alıp
dağlara vurup gitmek istediğime bakıp da
sanma ki
ne sana dargınım