Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

BİR DE SEVDA DÜŞTÜ HÜZNÜN ÜSTÜNE

Şu dünyada hasret de var ölüm de
Haktan ise başım gözüm üstüne
Madem bizde eziyet de zulüm de
Halktan gelse demem sözün üstüne

KUŞLAR GİDER GÖK YÜZÜNDEN

Ağzında zeytin dalları
Kuşlar gider gök yüzünden
Bahara durmuş illeri
Düşler gider gök yüzünden

SEVDİĞİM YAR VURDU
TUTTUĞUM EL VURDU

İnsan dedim de herkeslere güvendim
Bir yandan kör vurdu bir yandan lal vurdu
Goncaydım narindim selviydim serindim

SANA YÜK OLMAYA DEĞİL YÜKÜNÜ ALMAYA GELDİM

Eğil deli gönlüm eğil
Sevip yok olmaya geldim
Sana yük olmaya değil
Yükünü almaya geldim

SENİ BENDE KOYUP UÇUP DA GİTTİN

Ölümü beterden, betten beklerken
Aşkı zehir edip içip de gittim
Acıyı hicrandan dertten beklerken
Canı tenden soyup geçip de gittin

MÜLKÜN ŞEHVETİYLE DOLDURUP DURUR

Elde diken dilde sözün beteri
Herkes bir birini doldurup durur
Ne bir biteri var ne de yeteri
Soyun, sevdasını öldürüp durur

Gökten Üç Şer Düştü Üçü de Piç

Gökten
Üç şey düştü
Üçü de başa taç
Biri bilgi

Hakkı hakikati hasret edip de
Sevgiyle dolup gelene eyvallah
İlmi bilimi mürşit edip de
Yolunu bulup gelene eyvallah

Onlar ki bu memleketin sahibi

YAR DEDİĞİN YANDIĞINA DEĞMEZSE

Yar dediği yandığına değmezse
Yel vurmuş gül gibi kül olur gider
Yiğit sevdasına boyun eğmezse
Dağlara düşer de del olur gider

Bülbül unuttu sevdayı seheri
Gül de güller gülüversin sevgili
Yoksun bura kış kıyamet zemheri
Gel de bahar geliversin sevgili

Yollar düşler var ki senli geçmeyi