Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

Şu dünyaya bir bak hele
Gidenlerin nesi kaldı
Çilesin(i) alıp gitti de
Geriye gülüşü kaldı

Kimi görünüşe kandı

Yumurtaya can veren ulu tanrım
Gül yarattın diken nedir sapında
Çamura ruh veren ey yüce tanrım
Ol demek varken kul nedir kapında

Fasık binmiş fukaranın dalına

TÜRKMEN KIZI

Türkmen kızı şu dağların güzeli
Güzellik ölçüşür gül gizli gizli
Baharın nevruzu güzün gazeli
Saçların dağıtır yel gizli gizli

DE GİT BİRE SOYKA DÜNYA

De git bire soyka dünya
Bir terbiyen tören var mı?
Her sevenin Mecnun Leyla
Hiç sefanı süren var mı

SONRASI ŞİİR

-Aşk işte
Sevda

Güldür açar

Köprüleri yıkmışım
Ben bu gece huysuzum
Yar yüreğin yakmışım
Ben bu gece sensizim

Gün batarmış sana ne

VAY BEE!

Hani benim
Topacım vardı,
Kelebeklerim kuşlarım
İpini kesen

VİCDANİ RETÇİ
Vicdani retçiyim ben
Vicdanım elvermiyor
Zincir vurulsun sevgiye
Yüreğim götürmez
Midem bulanır

BU ŞEHİR HASRET GÜLÜM

Bu şehir hasret gülüm
Herkese gurbet gülüm
Kardeş rakip kardeşe
Kollanır fırsat gülüm

KALDIM GERİYE

Her canlı ölümün sözleşmesi,
Senediyle doğar elinde.
Ama el bir kere ölür,
Ben bin kere öldüm;