Mahmut Nazik Şiirleri - Şair Mahmut Nazik

BAK EVLAT

Bak evlat
Tuttuğun ele
Dokunduğun yüreğe
Baktığın yüze

SEVGİMİ AZAD ETTİM

Azad ettim
Özgürlüğünü verdim
Müebete mahkum sevgiye

AKDENİZ AKDENİZ SOLMASIN MAVİN

Akdeniz Akdeniz solmasın mavin
Yakamoz yapraklı o gümüş selvin
Boynuna göğsünün ışığı vurur
Karşı kıyıların kızıdır pervin

AFFET BEBEĞİM

Bakışların yıldızlarken akşamı
Düşünü kül edip göğe savurduk
Gülüşlerin muştularkem yaşamı
Goncaların domurmadan sıyırdık

Akdeniz Akdeniz Bu Nasıl Sevgi

Akdeniz akdeniz bu nasıl sevgi
Kan damlar maviye bulanır rengi
Galipsiz kavgada bir acı yengi
Bu nasıl fermandr bu nasıl çizgi

AMA BİLESİNİZ Kİ KIZ KARDEŞLER

oy havar
nerede yasak
nerede varsa tuzak
nerede uzaksa aşk

Sen senin olanı korkulara değiştin
Gündüzleri kaygıydı geceleri seviştin
Yaşamın gerçek değil bir sahte gülüştün

Gerek var mı olmadığın gibi olmaya
Kendi yazgındı gıdım gıdım kemirdiğin

AÇIK KALSIN PENCERENİZ

gelişim gündüz
gidişim gece
güneşten gelir cana
cananı alıp yüreğimize

Bir bebek vardı hani
Uykusunda bile gülen
Boşaltıp içini aşkın
Sözlere tutsak ettin

Korkuya teslim olup

Şu dünyaya bir bak hele
Gidenlerin nesi kaldı
Çilesin(i) alıp gitti de
Geriye gülüşü kaldı

Kimi görünüşe kandı