Hak diyor insan konuşan hayvandır
Düşünüyor konuşuyor tat alıyor
Geziyor eğleniyor günü gün ediyor
Soyunu biliyor adımı düşünceyle atıyor
Evindeki bahçendeki hayvan sessizce seni bekliyor
Ne açım diye bağırıyor ne acısa ağlıyor
bir oradan bir buradan alsan
sözün sonunu başını değiştirsen
sonuna ismin damlasını vursan
gözünden bir damla yaş akıtmaz san
yüreğinin közünde sevgi ateşini yakmazsan
emeğe ihanet kilidini vurursan
Bir düşüncem var
Kimi yanlış kime düzgün der
Kim ne derse desin
İster küçük görsün ister selam vermesin
İster hakkımda konuşsun
Satır satır sözler yazsın çizsin
Bahçeye kuşlar konmuş
Uçuyorlar
Sol tarafım sıkışıyor
Gözyaşlarım durmuyor
Öksüz yarınlarıma akıyor
Üşüyorum anne üşüyor
edepsizliğin yağmuru yağdıkça
kelimeler dudağa dayandıkça
salavata niyaza sığındıkça
gözlere yaşlar indikçe
dünya renkleri birbirine karıştıkça
hak ile batılı karıştırdıkça
Daglara vurduğum hasret yankılamasıyla
Özlemlerin sevda yangınların kora döndürmesiyle
Gözlerimin saklambaç oyunlarına
Gidiyorum.
Yeniden başlamak için
Sözlerindeki sensizliğin buğusunu silerek
Seni bekleyeceğim
Oturmuş kanepeye resmine bakıp
Anılarla hayallerle boğuşurken
Sensizliğe vururcasına
Pencereye yağmur taneleri vuruyor
Ağacın yaprakları savruluyor
Arkama bakmadan yarınları bırakarak,
Yüreğimi senden uzak şehirlere sürgün ederek,
Gözlerindekizaman vurgunlarını silerek,
Hasretini ceketimle omuzlayarak gidiyorum.
Duygularımdaki özlemine mızrak saplayarak,
Önünde kahvesi elinde bir kitap
Gözlüğünün arkasından gizli gizli
Göz gezdiriyor olmuyor muhatap
Giydiği çizgili takım elbisesi kaliteli
Her gülen yüze dayanırsın
Sözlerine güvenir aldanırsın
Yalan kervanlarına takılırsın
Bir bakmışsın kenara atılmışsın
Gönül senden davacıyım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!