Ben ben değilim artık bakmayın güldüğüme
Kaybettim ben bendeki benliğimin içimde
Hüzünleri atarak yüzün ayrı biçimde
Sanki bu ben değilim sorma ben ben değilim
Kederle gözyaşlarım karıştı yağmurlara
Yürüdüm günbatımına doğru
Tek başıma
Bazen oldun yüreğime akan yağmur
Bazen de dilimde nefesimde boran, fırtına
Ayağıma takılan sensizlik çelmesiyle
Bazen de düştüm
Hani nerede o çocukluğum
Özledim çocukluğumun yaramazlığını
Burnumu koluma silmeyi
Yeni pantolonu giyince hemen dizini yırtmayı
Kazaklarımın üzerindeki kirleri
Çamura bulanmış yüzlerini
Sen gideceğim derken ağlamıştım
O solmuş ellerinle gözyaşlarımı silmiştin
Titreyen sözlerinle ağlama bir tanem
Seni seviyorum demiştin
Bak bugün gökyüzü ne güzel aydınlanıyor
Tıpkı gözlerin gibi demiştin
Yüreğimin derinlerinden
Sensizlik su gibi akıp giderken
Ümitle kapının önüne düşürüyorum
Düşlerimi
Hatıraların ışıklarıyla uyanmak istiyorum
Islak hayallerimin üşümesiyle soğuk
Bende istemez miydim bu dünyada
Bir dostum arkadaşım olsun
Sırlarımı anlatayım içimi dökeyim
Ama
Bu koca dünyada yalnız kalmakmış
Sınavım
Goz kapaklarıma dayandin
Damla ile
Nefesimdeki soldu hasretin
Kulaklarimi cinlatti ozlemin
Gul kokulu anilarim.omrumu
Yarınlarımi sardi
Bendeki seni öldürdüm
Üzerine dualar ettim
Sensizliğin küllerini savurdum
Resimlerden özlemini çıkardım
Seni böldüm çıkardım
Elde sen kalmadın
Odamdayım yine yalnız başıma
Karanlıklar içinde oturmaktayım
Kulağım yine çınlamaya başladı
Rafta kitaplara gözüm ilişiyor
Elim ayağım titriyor damağım kuruyor
Kimsecikler yok etrafımda
Sevgilim, ben senden asla vazgeçmem,
Sensiz inan ki ben hiçte olamam
Hicran kor alevle sarsa yanamam
Sensiz bir yerlere de ayrılamam
Her haluka de de ben olacaksın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!