Sana diyemedim o sıcak ellerinle
Düşlerimi okşarken
Dizlerimde kanayan yaramla
Hayallerimi sararken
Gözlerinin içindeki umutlarınının
Parlamasını seyrederken
Nasıl hatırlamam anneciğim nasıl
Kaç geceler uykusuz kaldın sayıkladın
Bana söylediğin ninnilerle hayallere daldın
Hastalanınca başucumda beklerin
Ağlamayım üzülmeyim diye önünde perde oldun
Benimle oyunlar oynardın
Gözlerde akar yaş yerine kan kan
yüreklere dayanır sessiz çığlıklar
insanlık haykırıyor ARAKAN
Uykuya dalmış vicdanlar
kırmızıya boyanmış umutlar
millet mum gibi söndürülüyor
Ah yine yandım canım
Kurudu akmıyor gözyaşım
Kalmadı mecalim
Ağrıyor yüreğim insanlık yarım
Kırıldı sanki sağım solum
Bekli akan kan senin benim
Yüreğim ömrüm yanıyor
Çocukları diri diri yakan var
İnsanlığı kül köze döndüren var
Garibin mazlumun ALLAH’ı var
Hergün bir başka azap
Gün güne ALLAH’ı vicdanlara darp
Giden gemilerin ardından
Öksüzce, sessizce bakakalırım
Ve düşlerimin mavi aynalarını
Denize bırakırım
Ardından usulca oldukça kısık sesle
Ağlarım
Arkadaş
Büyük adam olup yarınsız yasacağına küçük adam olup hayallerine sarılacaksın
İşte o zaman yaşadım dersin
Varsın evim arabam olmasın
cebim delik içinde üç beş lira olsun
Buzdolabımın içi tıka pasa dolmasın birkaç zeytin dünden kalan yarım peynir
Yıkıldıkça yüreğim, ruhum
Seni kustu durdu dudağım, şiirlerim
Gözyaşlarım ağıtlar yakıyor sevdamla
Sessizce
Anılarım çığlık, ılığa
Durmadıkça hasretimin öfkesi, kini
Zaman durmuyor vuruyor gözaltlarına
Öylece durma
Yaşamın orasında tekbirlerle geç
Kendinden geç
Batılın sınırlarını aş
Kahkahalardan gülümsemelerden geç
Artık seni sevmiyorum
Geceleri rüyaları sensizliğine bağlamıyorum
Yastığıma sarılırken hayallerimi ısıtmıyorum
Sabahları senin kokunla değil
Rüzgâr uğultusundaki yalnızlığımla uyanıyorum
Artık seni sevmiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!