Lzcramcil Ceyhun Erdem Şiirleri - Şair L ...

Ağır gelir tüy gibi hafiflik insana eğer esiyor ise sert bir rüzgar yüzüne doğru.
çünkü o sert rüzgar yakar suratını ve derisini yüzer.
fakat dayanabilirse o rüzgarın sertliğine, ardında sessizlik bulur.
o sessizlik ile ulaşabilir özüne.
ancak rüzgar dindiğinde yüzünün yangısı kuvvetlenir,
kemiklerinde eksik kalmışlığın ağrısı belirir.

Ben ölmeye aç,
ölmeye
sevip söylemeye aç,
sevmeye
düşünüklerimi de yazmaya açım,
sana söylemeye...

Kokusu vuruyor,
nazlı nazlı pencereden esen yabancı rüzgarla fesleğenin,
sıcaktan ağlamaklı tenlerin zamanında ve şimdide
bakışlarım öyle dalmışken uzağa,
mum alevinde pişirilmiş kalemle çiziyorum kaşlarını gizli defterime...
hızmanı burnunun sol yanında, yarım yamalak hatırladığım...

Sigaranın yoğun dumanı,
az şekerli açık bir çayın gölgesinde, ıslak bir sevişme ardından yapışır canına
yazıp yazıp, okunur cam kenarında sıkıntılar,
beyaz camın gölgesinde, takır tukur...

Bırakıp gitmek kaldığın yerden,
ah keşkelerin hepsi hayat bulsa dillendirildiği zaman.
ah bir an önce çözülse dizimin bağları,
teslim olsamda yokluğuma, çıkıp gitsem bir an önce şu naciz hayatımdan.

Bırakıp gitmek hiç başlamadan,

Kolum dizim kesildi bir an, sanki evren bir sessizliğe büründü,
o bir an çok kısaydı.
öyle ki kolumun dizimin kesikliği yere yığacakmış gibi.
bacaklarımı karnıma çekip uyumaktan başka bir şey istemedim,
yalnızlık olmalıydı ve susmalar.

Gökyüzünü sildi bakışlarım,
ve bir ara herşeyi sen zannettim
öyle çok karardı ki gözlerim; rengini gördüğümde güzelliğinden
içim burkuldu yeşilinden, mavisinden gözlerinin,
teninin esmerliğinden
-balkondaki iplerine çamaşır asamıyor karşıdaki komşu teyze-

Ne var ki
uzaktan bakmaya
sözcüklerde aramaya
oturduğum seccadede kaybolmaya terk oldum

Ne olduysa

Bir çiçek sevdasıdır beni eline alan...

Koklamaktan mecali kalmamıştır bedenimin
yaprakları açar ardı ardına, çünki sevilmiştir.
okşanmıştır, tüm hatları vücudunun. yüzüne kan,
dudaklarına gülücükler gelmiştir.

166
Damarlarımda bir fırtına kopuyor
midemde acı dolu bir açlık
kanım doymak bilmiyor
elimi attığım her şey kuruyormuş gibi,
uyuşukluğumdan, uykumdan başka bir şey görmüyor gözlerim