Gamlı bir iç çekişle
Adı konmayan bir geceye seslenmişsin.
Böyle sessiz harflerle aşk yazmayı,
Kimlerden öğrendin sen?
Çayı şekersiz içer,
Şiiri kafiyesiz yazarım.
Nasılsa her taraf sen.
İçinden su geçen şehirler vardır.
Son vapur kalkınca iskeleden,
İşte o zaman tek başına kalırsın
Şehrin bir tarafında.
Sözcüklerin yönü sana dönmüş
Sel gibi akıyor.
Ne kalem durur önünde,
Ne de kağıt.
Yürek delen aşklar bizim işimiz.
Dökülüp yola saçılanlardan bile,
Nice aşk hikayeleri yazıldı
Destan destan.
Hayat bildiklerimizden biraz ilerideydi.
Hatırladıklarımız ise,
Bir yağmur suyu birikintisinde
Ikimize ait gölgeydi.
Aşk dokunur elbet yüreklere.
Ve döner kaçar...
Elim sende oynar gibi.
Kıyılardaki
Renk renk çakıl taşlarına uzanmak için,
Önündeki keskin kayalara
Biteviye çarpıp,
Kırılmayı göze alan
Hırçın dalgalar gibiydi
Herkes bir tarafından asıldı,
Deforme oldu.
Tutulacak yeri kalmadı
bu yüzden hayatın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!