İlk kez yaşıyorum
İlkleri ilk kez.
Bu alemde tanınmıyorum
Her yer sessiz.
Hüzünlere,
Meltemlere
Ters taraflara hareket halinde,
Birbirlerinden habersiz,
Kendi yollarında giderken,
Bir istasyonda yan yana gelip,
Bir an için aynı hizada duran
İki tren yolcusu gibiydik.
Hayatı boyadım
Kendi renklerime.
Caddelerim, binalarım,
Minicik bahçelerim….
Boyalı taşları attım
Nehirlerin dibine.
ahh hayat! ! !
her zaman hazırsın gitmeye,
önümden gelip geçmeye.
haydi haydi demek ne kolay...
sen geri dön de bir gör..
ben her köşebaşında
Ne çare ki,
Ellerini kavuşturmuş
Beklemekteydi gece.
Hiç hareketsiz öylece.
Gözünü bile kırpmadı,
Ben sevda duvarlarını
Her akşam
gözlerinde bir şair kaybolur,
Her sabah
bir şiiriyle uyanırsın.
Sensizlik,
Yalan yanlış rüyalar demektir.
bilemezsin
ben ne gülüşler bıraktım
kış gecelerinde karanlık sokaklara,
soğuk mu soğuk....
Bakışlarındaki
O derinlik
O huzur olmasaydı
Asla sabaha dönmeyecekti
O lacivert geceler.
Ve,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!