Bu sabah
Yağmur altındaki papatyalar kesti yolumu.
Bir nefes güneş istediler,
“Seviyor” demenin karşılığında.
Ah be papatya.
Ne yağmurlarda ıslanırım.
Belki de
Hep herseyi aradım
Hiçbirşeyler içinde
Oysa ki sen
Ne çok şeysin bende
Hiçbirşeyimden
Yolunu çevirdi eşkıyalar
Her gece uykularımın.
Senli rüyalarımı kaçırdılar
Balkonlarda geçen ıssız gecelere...
Birden,
Ama erkenden,
O bebek kokan
Akasya çiçekleriyle
Derin mavi bir bahar gelir
Tıpış tıpış üzerime,
sanki
yüksek dallara konmuş
bir kuş kanadındaydı huzur....
gözlerimizle takip ettik,
daldan dala konarken..
uzak bedenlerde seveceğine,
yakın yüreklerde ölmelisin.
belki de sevdalara yazılacak şiir sensin.
ne malum… belki de sen,
henüz bilmediğim hikayemsin.
Kar yağar ormanlara,
Ağaçların kuzey taraflarında
Kalır izleri.
Aşk yağar üzerimize,
Vucutların sol taraflarında
Kalır izleri.
Bu isimsiz resmine
Bilmem kaç defa baktım.
Bakışının farkına varamadım.
Bir kadehe kaç şişe doldurdum?
Hangi yudumda sen vardın?
Anlamadım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!