Bana şair diyorlar
Tanrı vermiş,
o bile şair demiş.
Ama bırakmıyor ki
Güzel şiir yazayım
Duygularımı anlatayım.
Hani bir şarkımız vardı
Küçükken
Düşürmezdik onu
Dilimizden.
Neydi sözleri?
Nasıl başlardı?
hayat ne kadar da kolay bana.
her sabah güneşe bakarken
seni yaşamak.
çınarın rüzgarla oynaşan gölgelerinde
seni aramak.
her gecenin sessizliğinde
Pazartesi, Salı
Bir sevgili buldum,
Çarşamba, Perşembe
Ona kul oldum.
Cuma namaza dediler
Kaldım düşündüm durdum.
Bir bahar yağmuru sonrasıydı,
Saçak altında yan yana düşmüştük.
Sanki bir şiirin ilk dizesinde
Göz göze gelmiştik.
Bir şey kımıldamıştı içimizde,
Sonra satırlardan sürülmüştük.
Bugün son sınavda,
Yine sen geldin aklıma,
Daldım gittim uzaklara,
Adını karaladım durdum
Sınav kağıdına.
Yazdım, yazdım.
Bencileyin sevmek kolay değil ki.
Ömürlere sürecek bir sevgi diledim.
Yıllarca ıssız çöllerde vaha gibi aradım seni
Türkülerime beste, şiirlerime konu yaptım.
Hayal alemimdeki peri sendin,
Gözlerimin içine çizdim seni.
Seviyor..
Sevmiyor..
Seviyor..
Sevmiyor….
Ahh ulan papatya
Bir yaprak daha olsaydı ya.
Bu kaç-göç baharlarda,
Sen de vurdun ya.
Bir yaprak mı söyleyecek dedi
Benim yerime,
Gülen gözleriyle,
Ben, elindeki papatyayı
yavaşça yere bırak,
diyorum
onunj saymasına gerek yok ki,
seni seviyorum
Bu yaz,
Tümden kurudu nehirler, dereler
Bu yıl,
Üç ay kuşlar ötmedi
Uçmadılar özgür ve mutlu.
Üç ay gelmedi insanlar
Takvimlerde bir hazan zamanı.
Nalan aralamış kapıyı,
Gözleri ışık dolu.
Süpürür karanlıkları.
Adı nalan, kendi gülüyor.
Her nefesinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!