Sabah bu; bu renk, bu ışık..
Ses etmeden kaçan güvercin
Yağmur sonrası bulutlarla bile
Daha sabahı soluklanamadan
Başka bir mevsimi değil ille de
Sarı sonbaharı kokluyor şehir…
Mutsuz insanlar gördüm
Ebediyyen ve külliyen
Mutlu olmaları gerekirken
Ezelden bilindik gerekçelerinden
Mutsuzdular sebepsiz gerçeğe küserken…
Mutlu olan bazı insanlar gördüm
Ya umduğunu ya bulduğunu yersin!
Bulduğun umduğunsa sorun yok.
Tersi durumda ömründeki iki yol:
Ya buldukların keyfini doyasıya sürmek,
Ya da umduklarının yokluğunun açlığı ve de acısını çekmek…
Bu aslında bilmemekten değil;
Küçük mavi bir balık olsam
Bir o yanda bir bu yanda
Dolanmak yorabilir belki
İki yanım bir araya gelse
Ben olur muyum ben yine?
Bazen dalgalı bir sabahın
Bir dağ başında veya ormanda yalnız başıma
İmkansızlıklarım neydi ki! İmkanlarım bunlarsa;
Bir elimde kazma ve diğerinde ise balta…
Bu kazmayı ve baltayı tuttuğuma göre
Birini yere vurmalıyım tahminimce ama nereye? kader!
Rastgele sallanmaz öyle kafama göre, akla zarar
Geçip giderken geride bıraktıklarının delisi aşık
Eser dediğinle esirliklerinin topu karmakarışık
Sarmış bedenini en kutsalından bir sarmaşık
Otlar basa basa ezilmeye taa ezelden mi alışık…
Anlattığın doğru da hep anlaşılan mı yanlış
içi böyle kararmış da nasılsa bu sağlam kalış
Düşenler, kalkanlar; en altta yalnız kalanlar
Uçuklar,Uçanlar, hep en üste çıkanlar…
Önce nereye bakacağımı hep şaşırdığımda
Gözlerimi kapatmam mı lazım o an acaba
Kulaklarımı iki elimle sıkı sıkıya tıkasam!
Duymamak görmemek mümkün müdür yine de
Bu uzak denizde akşam usulca demlenirken
Her biri başka bir bulutun içine saklanmış
Yeniden doğacağı günlerin batımını bekleyen
Kaç milyon renk daha varmış göremediğim
Nice sesler kalmış hayal dahi edemediğim…
Bir dalga bir dalga daha karanlığın önü sıra
Peki saat doğru mu şu anda
Bilmiyorum ve ilgilenmiyorum da;
Ne dün ne bugün ne de yarınla…
Özellikle bulutsuz havalarda
Takılmamak için kurduğum tuzaklara
Daha da fazla bakıyorum uzaklara
Kaç kere kaç kaç eder!
Ne yani bu bir soru mu
Hayata dair en zorundan
Akla dair ve en akılsızca
Bir itiraf mı yoksa onun yokluğundan…
Madem var ta o zamanlardan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!