Bakma öyle nemli gözlerinle
Avuçlarımda biriktirdiğim senden kalan birkaç hatıra
Hatırla kalbinin ilk çırpınışlarını, unutkanlığını, dalgınlığını
Yarım kalan hikayemi bana geri ver Allah aşkına
Gidişini değiştirmeyecek bir hikaye daha yazdırma bana
Yıkık caminin avlusunda
Dilimde affına sığınan kelimeler fısıldadım
Kalbimde bir avcı bıçağı
Zararsızca kıvrılmışım
Bir adam deşiyordu içimi sevgilim
Ellerini uzatmadın
Bak hala orada sokağın, evin
Göğe uzanan dut ağacı orada
Bahar yaklaşmış gökyüzüne uzanan ağaçlarıyla
Bahçendeki arklar suya kavuşmuş
Mor dağlar kurulmuş gözlerinin önüne
Belki üşürüm kar altındaki ağaçlar gibi
Sararmış bir mevsimde dökerim
Bütün yapraklarımı avuçlarına
Üzerinde toplansa bile bütün nazarlar
Hatırlayacaksın bir gün
Gelip geçerken ruhuna dokunan
Sen geçerken ömrümden
Bir hare
Çağlayanlara çekiyor beni
Savrulmuş bir sonbaharda ağlıyorum
Gözlerinin ufka düşen eşsiz güzelliğine
Sen geçiyorsun çünkü ömrümden
Gözlerindeki kır bakışlarınla
Topladın zararsız kuşları çehrene
Çeşitli akrepleri evcilleştirdin
Dokunmadan ellerinle
Ölünce yeniden doğan
Gelme sakın
Bir çığ kopar
Eteklerinden karların arındığı yücelerden
Uyuma sakın beklerken
Ustura ağzında bekleyen kederin
Bu kente uğradığın günden beri
Gömleğimin sol cebinde saklı bütün yüküm
Savaşta bütün şiirlerim
Ulağın emniyetinde
Ayrılıklar göğüs kafesimde
Kabına dar herşey
Anlatamadı kalbini boğan matemini
Daha fazla incinmemek icin
Anlaşılmamaya bile razıydı
Üstelik ben de hatırlıyorum umutsuz bakışlarını
'Herşey buraya kadarmış' diye ağladığını
İlerleyen günlerde çok az aydınlık kalmıştı
Şu yaram iyi gibi görünmüyor
Kimse bana inanmıyor
Ölüyorum sanırım
Yalancı bir baharın ardından
Bak, bir solukta bitti
İndi ruhum yükseklerden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!