Bir kurşun kalemle
Sana çıkan yollarımın
Her iki yakasına
Susuz çiçekler çizdim
Kanlı izlerimiz uzak mı uzak sevgilim
Sen güzel mi güzelsin
Kanlı ayak izlerimiz tükenmiyor
Bir kurşun kalemle
Sana çıkan yollarımın
Her iki yakasına
Susuz çiçekler çizdim
Güzel günler uzak mı uzak sevgili
Farkındayım usul usul tükenen zamanın
Akan suya varana kadar
Farkındayım yalnızlıkta tükettiğin ömrünün
Bir çiğ damlasına varana kadar
Sesler birbiri ardına yükseldi semaya
Gözlerine baka baka
Dizlerim bıraktığın acıyı umursamadan
Bitirmek isterdim dünyadaki bütün savaşları
Merhametine meftun şu yüreğimi
Yüreğine düğümleyebilmek icin
Kollarım çürüdü
Geri çekilen denizlerde
Yosunları toplarken
Cebimde cesur bir mermi
Çapraz ateşe alınmak umurumda değil
Fırat’ın alevli köpükleri
Bırakabilseydim
Ellerinin kokusunu
Seher zamanı
Bozkırda yılan gibi kıvrılarak akan
Çamurlu ırmaklara
Belki yaz kokardı kış günlüklerim
Sen küçük bir kızdın
Simsiyah saçlarının arasından
Işık falan geçemezdi
Masum ve çekingen bakışlarını hatırlıyorum
Yürüdüğün koridorlarda
Rüzgârı yenemezsin
Karanlığın ötesine geçemezsin
Ne yaparsan yap
Ölümsüz bir savaş bekleyemezsin
Sen bir zerafetin katıksız bilincisin
Korunaksız limanlarda
Sesin de yorulmasın ey yar
Canın da incinmesin
Canfeda kırık saç uçlarına
Bazı çiçekler de anladı
Her bahar yaralar açılmaz
Yaraların da sızlamasın
Bak yine bir yanardağ düştü içine
Bir kere yanmak ne ki
Bütün sahraları dolduran kumları düşün
Ufku kaplayan kayalardan hepsi birer birer ayrılıp da çöllere düştü
Bütün dertlerden müstağni yaşayan aziz gönülleri düşün
Beklenmedik bir günde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!