İstanbul'un kadim topraklarında, Alevi Bektaşi inancının derinliklerinden süzülen bir ses yükseliyor: Ali Arı. Kalbinde taşıdığı aşk ve imanla, Anadolu'nun yüzyıllardır yankılanan halk deyişlerine yeni bir soluk getiriyor. Kemter Abdal mahlasıyla yazdığı şiirlerde, bu zengin kültürel mirasın izlerini sürerken, kendi özgün ve içten anlatımını da ortaya koyuyor. Dizelerinde, gönül deryasının dalgalanışları, sevdanın ebediyete uzanan yolculuğu ve inancın aydınlığı buluşuyor. Ali Arı, Kemter Abdal'ın manevi mirasını günümüzün ruhuyla harmanlayarak, ...
On iki nur aktı, âlemin yüzüne,
On Üçüncü İmam, sır içinde yine.
Nesimi'nin kanı, "Enel-Hak" dedi,
Ruhu Hakka vardı, ebede erdi.
Hızır bir nefeste, İlyas bir tende,
Âlem Âdem'de süzülüp gelir,
Zerrelerden kâinat belirir gelir.
Aşkın sırrı gönüllerdedir
Hakikat nuru âleme yayılır gelir.
Âdem'in gözünde evren saklıdır,
Gel gönül, coşkun bir sevdaya düşelim,
Al-i Aba Sultan nuruna erişelim.
Beş can bir tende, sırrı Sübhan'da,
Aşkın deryasına dalıp, sürelim bir dem.
Muhammed Mustafa, nur-i âlem server,
Hakikat içinde divâne oldum,
Dönüp durdum pervâne oldum.
Süleyman sarayıydım, vîrâne oldum,
Zamanın içinde hîç oldum gittim.
Mânâ içinde mânâ aradım,
Bendeki sevdayla yanan mı yoktur,
Gönlümde tutuşan nar derindedir.
Aşkınla kül oldum, dumanım yoktur,
Sinem’de kaynayan zar derindedir.
Ne bir visal buldum ne bir devadır,
Yedi suret sırrı, gönülde nişan,
Her beyit bir yıldız, aşk ile üryan.
Asıl gizem saklı, o demir naldan,
Düldül'ün nefesi, cana can katan.
Ne harfin karası, ne sözün manası,
Varlığın sırrına erdim derinden,
Allah'ın nuruyla doldu cism ü ten.
"Var oldum O'ndan" bu aşkın sesi,
Fani benliğimden geçtim ezelden.
Gönlümde bir umman, coşkun ve deli,
Gün geldi, hak rüzgârı esti de,
Savruldu dünyanın tozu dumanı.
O vakitte durgun sular köpürdü,
Yıkıldı yezidin bendi, barajı.
Varıp da göklere semaha durdu,
Âdem'i yerlere çalan,
Kâbil olup cana kıyan,
Nûh'a da biat etmeyen,
Benidim,
Benidim dost benidim.
Gökte beş köşe bir nur parıldar,
Her köşesi gönül sırrın fısıldar.
Şaşkın gözlerle âleme bakan,
Hakk'ı arar durur, derdiyle yanan.
Evvel Muhammed Mustafa bir nurdu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!