Kemal Doğanay Şiirleri - Şair Kemal Doğanay

Kemal Doğanay

Uçuyor yerinde sanki kelebek,
Seni arıyordum buldum Neriman.
Tanrı yaratırken çok vermiş emek,
Görür görmez aşık oldum Neriman!

Bahçende gül olsam bakacak mısın?

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Kaşına, gözüne kurban olduğum,
SAR dedin yaramı, saramadım ben!
Boyuna, bosuna hayran kaldığım,
SOR dedin halimi, soramadım ben!

Gezdiğin yerlerde çiçekler biter

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Çok insan tanıdım gıcık mı gıcık,
Kızmak istesem de kızamıyorum.
Özünü kaybetmiş cacık mı cacık,
Yazmak istesem de yazamıyorum.

Allah huzurunda bilmez kelamı

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Ta asırlar öncesinden,
Geldi Zile Panayırı.
Davulcunun gür sesinden,
Geldi Zile Panayırı.

Biz de buna Deri! Derler

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Uzaktan dağlara baktığım zaman,
Deveci Dağı’nda KAR görünüyor!
Şehirde sokağa çıktığım zaman,
Yollar insanlara DAR görünüyor!

Hamallar sırtında yükleri taşır

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Baki sanma insan fani

Ne yiğitler vardı hani

Bana sorma neden yani?

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Her bahar geldiğinde günüme gün katarım
Sen yanarken güneşte ben gölgemi satarım

Ağaçlar çiçek açar topraklar kavrulurken
Rüzgar denizden eser saçların savrulurken

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Gönül Dergahı’nda kapıyı açtım,
Bir kerecik şöyle baktı gidiyor!
Sanki çarptı birden yanından kaçtım,
Kalbime ateşi yaktı gidiyor!

Dünya döner durur, bense ararım

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Sohbet ayağa düştü
Ensemde boza pişti
Gözümün önü şişti,
Kaşlar tetikte bekler!

Üç ileri bir geri

Devamını Oku
Kemal Doğanay

Bu şehir kaç gece gizli ağladı,
Ben gördüm bunları siz görmediniz!
Bu sokak kaç gündüz kara bağladı,
Ben gördüm bunları siz görmediniz!

Gülmek istiyordu çocuk beşikte

Devamını Oku