Kemal Doğanay Şiirleri - Şair Kemal Doğanay

Çanakkale bir zafer,millete destan olan
Şehitler Abidesi tarihten bize kalan

Dalga dalga yayılır gökyüzünde ışıklar
Binlerce şehidini toprak bağrında saklar

Deveci Dağı’nda çiğdemler açar
Koyunlar kuzular kırlara kaçar
Çocuklar yaylada cıvıltı saçar,
Başın pare pare duman Deveci.

Zile’den bakınca heybetli durur

Bahçelerde gül gibi olacaktık biz hani?
Kaldık şimdi ortada bakan yok yüzümüze!
Bir ömür beraberce solacaktık biz hani?
Kaldık şimdi ortada bakan yok yüzümüze!

Yıllar yılı bekledim gözlerimde yaşlarla

Sevdayı başıma sardın saralı,
Her gece dışarı çıkar ağlarım.
Sen gittin gideli kalbim yaralı,
Yıldızlı göklere bakar ağlarım.

Dallarıma kuşlar konmuyor artık

Yine bahar gelecek, yine yağmur yağacak
Gökyüzünde rüzgarlar bulutları sağacak
Biliyorum bu sabah güneş başka doğacak,
Özlediğim yılları geri versen diyorum
Gönlüm huzur içinde baharı bekliyorum.

Dün gece içime bir hüzün çöktü
Oturdu yanıma derdini döktü
Kırık bir penseyle dişimi söktü,
-Yüzüme bakarak hayale daldı
-Yandı her tarafım ateşte kaldı

Zannetmeyin vatanımız sahipsiz,
Vatan bize,biz Allaha emanet.
Belasını bulacaktır nasipsiz,
Vatan bize,biz Allaha emanet.

Bedava almadık güzel vatanı

Sandım ki bu yollar gitmekle bitmez,
Bittiğini gördüm ben aldanmışım.
Dünyanın işine hiç aklım yetmez,
Yettiğini gördüm ben aldanmışım.

Eksoz gazlarıydı havadan yağan

Antep neden Gazi
Kahraman Maraş
Urfa niye Şanlı
Söyle sen Gardaş? ..

Anadolu benim

Allah'ı anmıyorsan
Aşkıyla yanmıyorsan
O'na inanmıyorsan,
GÜLME!

Abdesti almıyorsan