Bir kaç diplomayı asmış duvara
Burunlar büyümüş halka kızıyor
Uzanmış gölgeye ayak havada
Bir de milletime küfür ediyor
Halka cahil deyip alay edersin
Bir kadın deyince
Hemen kaşı, gözü gelir akıllara
Var mı hiç biri diğerinden bir farkı
Hepsi aynı insan değil mi?
Yaratan yaratmışta,
Sen mi ararsın kusur?
Bir kahveyi yudum yudum içerken
Aklımda fikrimde bir tek sen varsın
Unutmadım asla geçmişim varken
Gözümde gönlümde bir tek sen varsın
Karşılıklı bakarken dillerim sustu
Düştüm mapus ellerine, gece gündüz uyurum
Uyuşmuş şu başlarımız, neden hala uyanmaz
Duymazlar mı hallerimi, ağlayanı görürüm
Şu kel başım kokuyorsa, birlikte tuzlayalım
Uyuyanlar uykudayken, uyanıklar çalıyor
Bir lokma ekmeğimin
Elimde ki nasırı,
Gözümdedir hep nuru,
Yüzlerimi güldüren, tatlı bir güldürüşü vardır.
Ekmek nimettir diye, katlandım her bir kahıra
Olmadı asla,
Bir lokma ekmek değil mi?
İnsanı, dağdan dağa attıran
Yıllarca peşinden köle gibi koşturan
Bazen sıcakta, Bazen de, kışın ayazında kavuran
Şu kamburlaşmış sırtına
Her gün yükü vurduran
Bir Memleket İsterim!
Güzelim memleketin, havasını solurken
Gelin hep birlikte olalım
İçinde ki insanlarım, bulutsuz havalarda ıslanmasın
Dumanı çıkmayan ateşlerde, yürekleri yanmasın
Her derde derman olmak varken
Bir Nefeslik Süre
Seni gördüm seni sevdim yürekten
Bir nefeslik süre, bir ömre bedel
Başıma taç ettim tarttım gönülden
Bir nefeslik süre, bir ömre bedel
Bir nefes ömür için kendimizden geçerken
Cihanı alem için insanları ezerken
Gül bahçenin için de ağlayana gülerken
Hangi insan ruhunda huzur vardır söyleyin
Ahiretin tarlası şu dünyamız olmazsa
Eşeğin üstüne at'ı çekince
Aslına uymayan bir katır doğdu
Ne ata benziyor nede eşeğe
Kendini beğenmiş bir nesil doğdu
Aslın nedir diye sordum Katıra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!