İnsanlara baksana, saf suya hiç benzemez
Altın gibi görünse de, yüreği çok tehlike
Hüküm sürmek isterken, yüzü asla hiç gülmez
Beşerin en yücesi, neden böyle tehlike
Iyi gibi görünüp, mavi boncuk dağıtır
Beşerin kıymetlisi bilmez kendi kıymeti
Düşmüş şimdi çukura döküyor göz yaşları
Delinmiş delik yürek bilmez ki kıyameti
Kendini bilmeyenler döktürür göz yaşları
Kazanma hırsı yaktı taşlaştı yürekleri
Beşer şaşırıp da zulüm ettiyse
Kadere kızsam da adalet derim
Dalalete düşen elem verdiyse
Kızsam da kaderim adalet derim
Sular her gün yavaş yavaş akarken
Beşi birlik altını, çalışıp kazanabilsem
Gönül bağı kurarak, huzura varabilsem
Yar dedikçe önünde, boynumu bükebilsem
Arzum sana meyletti, al bunu diyebilsem
Gönül bu böyle işte, kapılmıştım seline
Ağzı boş durmuyor öğütür durur
Hepsini toplasan bir cümle etmez
Aklınca üfürür durmaz kudurur
Manasız cümleler beş para etmez
Dayamış sırtını karlı bir dağa
Beyden emir geldi nikah kuruldu
Gözleri karardı renk soldu kızda
Ünlü hatun için tahtlar kuruldu
Milletin hakimi olacak kızda
Ağayla başladı göz göze savaş
Beylere bak şu beylere
Yüreklere ateş saçar
Emir verir kölelere
İnsanlığı etti naçar
Para verip başı almış
Sen kendini hissettirdin her yerde
Bakıp da görmeyen, körmüşüm
İz bıraktın, beni gör de, bil diye
Bakıp da göremeyen benmişim
Yürek verdin insanları sev diye
Bilemedim gardaşım şu dünyanın derdini
Kastı garezi kini söyle niye hep bana
Yaşayanlar zoraki çekiyor gam kederini
Yürekleri kararan hücum eder hep bana
Geçmişteki günlerin güzelliği gidince
Bilen varsa kadir kıymet bir de bana deyin hele
Gönül açıp yürek saran, varıp sorun sizde güle
Yaprak bile üzüntülü gözden düşen gezer yerde
Sırta binip keyif süren kahkahayla her gün güler
Ay parlıyor güzel gözde sevgilerin derinliği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!