Kemal Berk Şiirleri - Şair Kemal Berk

Ermedin mi Kâmil olup Kemale
Yaşın çıkmış yarım asrın üstünde
Hala konuşursun kendi kendine
Taht mı kuracaksın dünya üstünde

Nedir bu hırsın, nedir bu kızgınlık

Çocuklar Ölmesin
Yaşasın tüm çocuklar
Ölmesin çocuklarım ölmesin
Onlar benim göz bebeğim umutlarım
Canımdan can giderken
Sırtımda yük taşırken

Ey Yar!
Ben seni, senin ötende sevdim
Senin beden, varsın senin olsun
Bana, senden ötedekini ver yeter
Var mı seni böyle hiç seven?
Varsa söyle yoluna kurban olayım

Ey Yar!
Ben seni, senin ötende sevdim
Senin beden, varsın senin olsun
Bana, senden ötedekini ver yeter
Var mı seni böyle hiç seven?
Varsa söyle yoluna kurban olayım

Ezanlar inletiren, her gün arş-ı alayı
Nefis düşmüş gaflete, mabetler yetim kaldı
Kahırlı dedelerin, gelir her gün alayı
Camilerde gençliğin, cemale hasret kaldık
*
Esnaf malı satmaya, durmadan reklam yapar

Ezelden ebede çıktığım yolda
Yürekten imanı eksik eyleme
İncedir uzundur gittiğim yolda
Dilimden Kuranı eksik eyleme

Ruhum senin beden senin can senin

Gün göstermez bulut gibi gerilen
Engelleri sıra sıra dizerler
Yüreğimi gece gündüz eriten
Sözde candır, candan vurup ezerler

Gül'üm diyen, niye gülmez yüzüme

Dünyanın belası insan katili
Peşine taktığı soysuz itlerle
Korkağı cesuru bir-LEŞ-miş eli
Garibi mazlumu ezmek isterler

Ayısı çakalı kurdu köpeği

Ayak faslı yatak faslı şuh faslı
Eğlencenin dozu artarken bir bak
Kimi güzel ister, kimisi kaslı
Ayyuka çıkan şu feryada bir bak

Gözleri kararmış beyinler sarhoş

Fındık kurdu yaşarken, kabuğun içinde
Huzurla geçer günler
Kaygısı yok yarından,
Keyfini çıkarırken
Rızkı veren Hüdaya, günlerce dua eder.
Dönüp bakar beşere