Eşek olup anıranlar
Sahip çıkmaz sıpasına
Yük taşırken bağıranlar
Kusur etmez ağasına
Ilim irfan nedir bilmez
Anlattım derdimi bilmeden seni insan sanınca
Ardımsıra akıtıp geldin benim dertleri
Ne de hüzünlenmiştin dinlerken şu benim sözleri
Bağ bahçe sular gibi, akıtıp gittin benim dertleri
Geveze insandan olmazki hayatta dost
Yere batsın senin gibi insanlar
Arsız yüzsüz adam diye gezenler
Utanmadan kötü sözü sayanlar
Arsız yüzsüz gezer olmuş üzenler
Kimi hırlı kimi hırsız oluyor
Kendimi bilmeden gelin olunca
Dikenler içinde gül gibi soldum
Gençliği görmeden karı olunca
Zalimin elinde oyuncak oldum
Ne mektep gördüm ne de bir hoca
Atam
Ağlamadım arkanda da bir defa
Ağlanacak göremedim bir hali
Olmaz ise Bayrak ile Vatanda
Bak gör vatansız ağlayan milleti
Anaya babaya hadsiz davranan
Her fırsatta yürek yakıp dağlayan
Gözyaşını seller gibi akıtan
Gururunu ayak altı atda gel
Küçücükken ele avca sığmayan
Attın közü kaçtın gittin buradan
Ateşin narına attın arkadaş
Dönüp de arkana bir kez bakmadan
Alev alev yakıverdin arkadaş
Bülbül gibi derdi döktüm ellere
Dünya derdi ağır gelir belki de
Dertlenirsin, gece gündüz her yerde
Arar bulamazasın, dostu çevrende
Yönelsen de avuç açsan Rabbine
Dertler yakar, alev alev kalbide
Çınarın gövdesi geniş oluyor
Kollarını her bir yana salıyor
Yaprakları büyük gölge yapıyor
Babaya benzer kol kanat geriyor
Manevi destek dik tutar atayı
Uzaklarda seyre daldı gözlerim
Salınarak gelen bir güzel gördüm
Selam saldım güzel gözü özlerim
Gönülden gönüle bağları ördüm
Saçının teline ömür veririm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!