Sen, Var ya sen
Sen dilimde değil,
Gönül bahçeme, gelip girensin
Fırtınayı boranı, seher yeline dönüştürürken
Göğsüme yumuşacık hissettirensin
Sert sözlerini bile, dile dökemeden
Sureti insandır, ruhuna bir bak
Dildeki dikeni, özünü yakar
Kör, cahil şaşırmış, desede hep hak
Korkak alim suskun, sessizce bakar
*
İçim dışım temiz diye övünür
Gözüm bakar yürek ağlar sevdiğim
Seller akar her gün içe dökerim
Neden diye sordum her gün sevdiğim
Her gün ağlar her gün sızlar dökerim
Ben kendimi yıllar yılı bileli
Sessiz sesiz bakarken
Gözden akar selleri
Kalbi yanmış, ateş sarmış bacayı
Dumanı çıkar tepeden
Görenler bağırıyor, yangın var diye
Oysa
Sevdalandı senin için yüreğim
Dertlerimi kime nasıl anlatsam
Kokunu alıyor garip yüreğim
Dinlemiyor kimse beni ne yapsam
Güle anlattıkça gül rengi soldu
Aramıza mesafe koymaya kalkışınca
Sanma ki sevgiler azalıp kayboluyor
Yıllar bile girerken sevgimiz çoğalınca
Yüreğimde var olan sevdamız çoğalıyor
Yüreğime verdiği sevginin kaynağına
Sevda nedir bilmeden
Bizim oğlan karasına bulaşmış
Ateşlere bulanıp, alev alev yanarken
Gündüzü gecesine karışmış
Yanmış tutuşmuş kül olmuş
*
Irmağın kenarında var mı çölden bir saha
İlimler nakşetmiş bin türlü yüreğe sevda
Çorak topraklarda tek bir gül gösterin daha
Sevmenin sırra eren sevdası derde deva
Bilmiyor ki yanmayı yürek candan erisin
Denizin her dalgası, kumsalı okşar durur
Aşkına hasret kalmış, sevgiliyi andırır
Vuslata erdiğinde, eli göğsüne vurur
İncitmeye kıymayan, sevgiliyi andırır
Boyun eğer dil döker, gözü gönlü bakarken
Sessizliğin içinde, inletirken kasırga
Acıyla kıvranıyor, gözlerimin önünde
Heyecandan şaşırmış, açık kalan ağzında
Kelimeler dizilmiş, sevdasını demeye
Oynaşırken yıldızlar, uzaklardan el sallar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!