Bir zamanlar!
Ne idik, ne güzel yaşardık
Saşaalı, çok güzel bir hayatımız vardı
Herkes huzurlu, herkes mutluydu
Az ile yetinir, olmayana yetişirdik
Aramızda gòrünmeyen güçlü bağlar vardı
Yirmi dokuz harfin kölesiyim diyenler
Dürüstlük yolunda riyakarca gülenler
Bir koltuk uğruna kula kulluk edenler
Hadi gidek gardaş bu el bize yaramaz
Elif gibi durmak insanlığın icabı
Bizim ağaya bakın, gürsen nasıl üfürür
Cömertlikte sınır yok, eli cebine girmez
Yaylada sürü görse, peşinden koşup gider
Tuttuğunu götürür, bir daha geri vermez
Eli dili çok tatlı, yaklaşırsa yanına
Bizim elin çayırını, gören çakal sürüsü
Kendinden geçer halde,
Göz görüp, gönlü sevmiş
Ağzında salyası, dilinde türküsüyle
Benim olsun diyerek, çayırıma dadanmış
Körpecik kuzulara, bakarken birde görsen
Bizim köyün eşeği, çayır çimen dinlemez
Tepinirken bir görsen, hemen her gün anırır
Utanmayı bilmiyor, sevdiğine gülemez
Sen güzelsin dedikçe, hemen her gün anırır
Yükü çekme kardeşim yakışırmış eşeğe
Biz kendimiz yapardık oyuncaklarımızı
Kâğıttan gemiler
Tahtadan arabalar
Bazen de söğütten düdükler
İstemezdik babalarımızdan bir oyuncak.
Kendimiz yapar, kızınca da kendiniz bozardık.
Öyle bir milletiz ki, bizlerle oyun olmaz
Mazlumlara candan dost, dostluğa doyum olmaz
Uysal gibi dursak da, aslanla güreş olmaz
Çelik yaya dokunma, çarparsa iflah olmaz
Adımız Türktür bizim, sevenin gönlü doymaz
Biz Türkler!
Biz yan yana, yana yana oturduk
Aramızda gönül bağı olmadı
Selamsız sabahsız geldik somurttuk
Aramızda yeni günler olmadı
Doğmuyor güneşler, olmadı sabah
Zaman nedir mekan nedir bilmeden
Ağlamakla heba oldu şu ömrün
Uzun yıllar bir kez olsun gülmeden
Dertler ile boşa geçti şu ömrün
Ecdattan habersiz alırsan karar
Boş laf ile ötüp durma ortada
Dilin değil aklın fikrin çalışsın
Ilim irfan diye hizmet yolunda
Varsa aklın fikrin her gün çalışsın
Kaldıralım seni beni ortadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!