Kâzım Özgür Şiirleri - Şair Kâzım Özgür

Dürüstlüktür şairliğin aynası,
Hece vezni şiir yazmak hünerdir.
Kopya çekmek sahtecilik boyası,
Hece vezni şiir yazmak hünerdir.

Erdem insan doğruluktan hoşlanır;

Dönüşü yok gidişin, giden geri gelmiyor,
Rabbim bilir doğruyu, kulun aklı ermiyor,
Candan tövbe etmezsek, günahları bilmiyor,
Uyan gafletten uyan, hesap var dostlar hesap…

Nefsine köle olmuş, tapmış dünya malına,

1
Ateş düştü yanıyorum;
Hakkı her an anıyorum.
Tevhidine kanıyorum;
Nasip olsun tüm kullara.
2

Her mısrada anlam yüklü;
Edebiyat kültür köklü,
Edep hayâ bizde örklü,
Dostlarımız vefa bulur.
2
Bize uyan hep kârlanır,

Sözüne sadıktır dürüst bir kişi.
Candan arkadaşım İbrahim GÜLBAY,
Yardımı çok sever, bulunmaz eşi,
Candan arkadaşım, İbrahim GÜLBAY.

Tatlı dilli, sakin, güleç tır yüzü,

İnsanoğlu bencildir, azı hiç kabul etmez;
Kanaatsiz insana para yetmez, mal yetmez.
Nefsin sana düşmandır, vicdanın ölçü ayar,
Sen dürüst olmaz isen, gözün harama kayar.

Ramazanda açılır yedi Cennet kapısı;

Seninle muhabbet zevk verir bana,
Konuşmak isterim hep kana kana.
Sevgiler beslerim yürekten sana.
İltifat lütfettin ey gönül dostum,

Hoş sohbet anında çaylar içilir,

Gurur kibir hep atarım;
Hakk korkusu var içimde.
Bazen olur aç yatarım;
Hakk korkusu var içimde.

Yaşantılar Rabbe beyan,

Renkler çeşit,zevkler çeşit,
Güzel model olmak için.
Artı eksi olmaz eşit,
Güzel model olmak için.

Sakın kızma birisine,

Bağlandım kaldım hey,gubet eline,
Anamdan babamdan ayırIr beni.
Aldım sazımıda vurdun teline,
Vefalı yar diye çağırır beni.

Gözü yaşlı eşim yoluma bakar,